ยาห์มิลก้าวยาว ๆ มาที่ลานจอดรถ ก่อนจะระดมกำปั้นใส่ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ข้าง ๆ อย่างเดือดดาล ชารีฟกับราชิดเห็นก็รีบวิ่งเข้ามาห้ามด้วยความเป็นห่วง
“องค์ยาห์มิล อย่าทรงทำร้ายพระองค์เองแบบนั้นเลยพ่ะย่ะค่ะ”
กษัตริย์หนุ่มขบกรามเข้าหากันแน่นสนิทจนเนื้อข้างแก้มกระตุกเป็นริ้ว ก่อนจะตวัดสายตามองร่างอรชรของบัวบุษบาที่วิ่งตามหลังชมนาดออกมา
บัวบุษบาจะรักใครมันก็เรื่องของเจ้าหล่อนสิ ในเมื่อจะมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ์บนร่างกายงดงามนั้น อย่าสนใจ อย่าใส่ใจกับหัวใจของผู้หญิงคนนี้เลย
“คุณรักแม่นั่นหรือ...” ชมนาดที่มาถึงก่อนตั้งคำถามทันที
“อย่ามายุ่งกับผม พวกเจ้าพานางคนนี้ไปให้พ้นสายตาเราซิ”
ทั้งชารีฟและราชิดต่างรีบเข้ามาตรึงแขนของชมนาดไว้คนละข้าง ก่อนจะรีบลากให้ออกไปนอกบ้านบัวขาวอย่างรวดเร็ว
“นี่ปล่อยนะ ปล่อยฉันนะ...”
ชมนาดดิ้นรน ทั้งตะโกน ทั้งกระทืบเท้า แต่ก็ไม่อาจจะหลุดพ้นปลอกนิ้วมือที่แข็
