ดาเนียล้มตัวนอนลงบนเตียงเมื่อเธอมาถึงที่ลานล่าสัตว์กระโจมของเธออยู่ฝั่งกระโจมของสตรี แน่นอนว่าเพื่อความเหมาะสมจะต้องแยกกันนอนระหว่างชายหญิง
“องค์หญิง หากว่ายังไม่รีบลุกขึ้นมาเตรียมตัวจะเข้างานสายเอานะเพคะ”
เธอมองหน้าสาวใช้ที่กำลังส่งยิ้มให้ ก่อนจะดันตัวเองลุกขึ้นมาเพื่อให้คาริจัดการแต่งตัวและแต่งหน้าให้
“คาริ ข้าคิดว่าข้าอยากจะได้องครักษ์สักคนที่เชื่อถือได้”
สาวใช้ร่างท้วมมองใบหน้าที่แสนงดงามขององค์หญิง
“เรื่องนั้นพอถึงวันบรรลุนิติภาวะ องค์จักรพรรดิก็จะให้สิทธิ์แก่องค์หญิงในการไปคัดเลือกอัศวินของพระราชวังนี่เพคะ”
“เรื่องนั้นข้ารู้ แต่ข้าอยากได้องครักษ์ที่เป็นของข้า ไม่ใช่ของเสด็จพ่อ..คนที่ภักดีต่อข้าจริงๆ จากหัวใจ”
ไม่รู้ทำไม คาริถึงได้รู้สึกว่าองค์หญิงในช่วงนี้ดูแปลกไปราวกับคนละคนเลย เวลาส่วนมากขององค์หญิงนั้นหมดไปกับการอ่านหนังสือมากมายและการมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง..มันไม่เหมือนกั
