ซีลินยกมือขึ้นมานวดหว่างคิ้วเบาๆ เมื่อเธอลืมตาขึ้นมา นี่คือยามเช้าที่ควรจะเป็นเช้าที่แสนสดใส หากว่าเธอไม่รู้สึกปวดหัวจนแทบจะระเบิดเช่นนี้
และเมื่อลุกขึ้นจากเตียงก็พบว่าตัวเองไม่ได้สวมเสื้อผ้าสักชิ้น ชุดเดรสที่เธอสวมใส่มาเมื่อวานกองอยู่บนพื้นในสภาพที่ถูกฉีกขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แถมเธอปวดเอวเป็นอย่างมากจนแทบจะลุกขึ้นไม่ได้
เมื่อมองเห็นใบหน้าของบุรุษที่กำลังนอนอยู่ข้างๆ ซีลีนก็ได้แต่สบถในใจ
ฉิบหายแล้วไง..
ยังไม่ทันที่เธอจะได้ตั้งตัวประตูบานใหญ่ก็ถูกเปิดออกอย่างแรง ตามมาด้วยท่านพ่อและองค์รัชทายาทที่เดินเข้ามาพร้อมกับสาวใช้อีกสามสี่นาง
ซีลินรีบยกผ้าห่มขึ้นมาปิดบังร่างกายแต่เมื่อเธอดึงผ้าห่มขึ้นมามันก็ทำให้ร่างกายอันเปลือยเปล่าขององค์ชายมาร์โคเปิดเผยต่อสายตาผู้ที่เดินเข้ามา
“ซีลิน!!”
ดวงตาของมาร์โคค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาเมื่อเขาได้ยินเสียงเอะอะโวยวายในห้องนอน เขารู้สึกได้ถึงสายตาที่กำลังมองมา
