เพชรพ่ายรัก

เพชรพ่ายรัก ๓

คนตัวเล็กพยายามส่องหากบในแอ่งน้ำแต่ก็ไม่เจอในขณะที่อีกคนเดินไปตามคันนาเพื่อส่องหากบที่ชอบกระโดดขึ้นมาบนบก

เพชรเดินไปตามคันนาเรื่อย ๆ กระทั่งเห็นส่องเห็นกบดวงตาสีแดงแวววาวสะท้อนกับแสงไฟใบหน้าหล่อจึงยกยิ้มขึ้นทันทีจากนั้นก็รีบวิ่งไปตะครุบกบตัวนั้น

“ได้อีกแล้ว คนมันหมานสิได้กินเหล้าขาวฟรีอะเนอะ” (ได้อีกแล้ว คนมันวาสนาดีจะได้กินเหล้าขาวฟรีอะเนอะ) พระพายได้ยินเสียงทุ้มดังมาจากทางด้านหลังเธอก็รีบหันไปมองทันทีก่อนจะเห็นเพชรกำลังจับกบตัวที่สองใส่ตาข่ายพร้อมกับยักคิ้วให้เธอ พอเห็นแบบนั้นคนตัวเล็กก็เริ่มหงุดหงิดเพราะเธอยังไม่ได้สักตัวเลย แต่ก็ไม่คิดจะย่อท้อเพราะยังไงวันนี้เธอก็ต้องเอาชนะเพชรให้ได้ จากที่ส่องหากบในแอ่งน้ำพระพายก็เลือกเดินตามเพชรแทน

ทางด้านเพชรยังคงเดินไปตามคันนาเรื่อย ๆ แต่เมื่อส่องไปเห็นกบอยู่ตรงพุ่มหญ้าข้างแอ่งน้ำขายาว ๆ ก็รีบเดินลงไปทันที ส่วนพระพายเมื่อเห็นเพชรเดินไปยังแอ่งน้ำเธอก็รีบเดินตามไปติด ๆ ดวงตากลมโตพยายามเพ่งมองหากบตัวที่เพชรตั้งใจจะไปจับมัน ก่อนจะสะดุดเห็นกบตัวนั้นพระพายจึงรีบใส่เกียร์หมาวิ่งแซงหน้าเพชรเพื่อไปจับมันก่อน ทางด้านเพชรเมื่อเห็นร่างเล็กวิ่งแซงหน้าเพื่อจับกบตัวที่เขาเล็งเอาไว้จึงรีบวิ่งตามติด ๆ

พระพายวิ่งมุ่งตรงไปที่กบตัวนั้นด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มเพราะมั่นใจมากว่าอย่างไรเธอก็ต้องได้กบตัวนั้นแน่ ๆ มือเล็กยื่นออกไปด้านหน้ากำลังจะจับกบตัวนั้น…

…แต่จู่ ๆ ตัวเธอก็ถูกคนข้างหลังผลักกระเด็นไปอีกทางทำให้ร่างเล็กลื่นก้นกระแทกพื้นเต็ม ๆ แต่ดีที่ลื่นล้มใส่แอ่งน้ำทำให้มันไม่ได้เจ็บอะไร พระพายนั่งอึ้งสักครู่เพราะไม่คิดว่าเพชรจะกล้าผลักเธอแต่พอได้สติก็รีบตวัดสายตาไปมองคนที่ยืนหัวเราะเธออยู่ทางด้านหลัง

“อ้ายเพชร! มันก็โพดดอก ถึงกับซุกกันเลยเบาะ?” (พี่เพชร มันเกินไปไหม ถึงกับผลักกันเลยเหรอ)

“คนขี้โกงก็ต้องโดนจังซั่นล่ะ” (คนขี้โกงก็ต้องโดนแบบนี้แหละ)

“คั่นอยากชนะปานนั้นหนูก็บ่แข่งแล้ว” (ถ้าอยากชนะขนาดนั้นหนูก็ไม่แข่งแล้ว)

“เว้าเองเด้อ” (พูดเองนะ) ขณะที่ทั้งสองกำลังเถียงกันอยู่จู่ ๆ กบตัวใหญ่ก็กระโดดผ่านหน้าทั้งสองไป

“ป้าด! โตใหญ่แท้วะ เดี๋ยวโตนี้อ้ายจับเอง” (โอ้โห่! ตัวใหญ่จังวะ เดี๋ยวตัวนี้พี่จับเอง) เพราะกบตัวนั้นมันใหญ่มากหากผัดเผ็ดคงได้จานใหญ่เพชรจึงไม่อยากปล่อยให้มันหลุดมือไปได้

ทางด้านพระพายเมื่อได้ยินแบบนั้นก็รีบพยักหน้าตอบกลับไป ก่อนจะนั่งมองเพชรใช้มือคลำหากบใต้ผิวน้ำที่กระโดดผ่านหน้าไปเมื่อสักครู่ เพราะมัวแต่คลำอยู่ที่เดิมจนไม่รู้เลยว่ากบมันลอยน้ำไปทางด้านหลังเขาแล้ว

ทางด้านพระพายขณะที่กำลังนั่งลุ้นเพชรคลำหากบอยู่นั้นจู่ ๆ ดวงตาก็ไปเหลือบเห็นกบตัวใหญ่ลอยอืดไปทางด้านหลังเพชรเธอจึงรีบตะโกนบอกเพชรออกไปทันที

“อ้ายเพชร! มันอยู่ทางหลัง” (พี่เพชรมันอยู่ข้างหลัง)

“ไส ๆ” (ไหน ๆ) เพชรรีบหันขวับไปทางด้านหลังทันทีเมื่อเห็นกบลอยน้ำอยู่เขาก็รีบตะครุบทันทีแต่กบมันเหมือนจะรู้ตัวตั้งแต่ได้ยินเสียงของพระพายเมื่อสักครู่แล้วจึงมุดน้ำหนีหายไปอีกครั้งทำให้เพชรจับไม่โดนตัวมัน

“บักห่านี่หนีเก่งคัก” (ไอ้ห่านี่หนีเก่งฉิบหาย) ทางด้านเพชรไล่ตะครุบกบที่พยายามมุดน้ำและกระโดดหนีเขาเอาเป็นเอาตายไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ตาคมพยายามเพ่งมองหากบตัวนั้นไม่ละไปไหนกระทั่งเห็นมันโผล่พ้นน้ำขึ้นมาแล้วกระโดดไปทางพระพายเพชรจึงไม่รอช้ากระโจนเข้าไปตะครุบกบตัวนั้นให้อยู่หมัดทันที

หมับ!

“อื้อ~”