“อะไร?”
“...” -_-
“หือ?”
“...” -_-
“ครับ?”
“...ไหนบอกจะกลับไงคะ”
“พี่เหนื่อย”
“พี่ภูผาไม่รักษาคำพูด”
“รักษาหมดนั่นแหละ ยกเว้นเรื่องนี้” ยังจะยิ้มกะล่อนใส่อีก -_-!
“คนอะไรกะล่อน แพรไม่คิดเลยว่าพี่ภูผาจะกะล่อน” เขาบอกโอเคตอนฉันบอกให้กลับแต่หาเรื่องกินฉันต่อเพื่อทบยอดของคืนนี้ นี่ก็ยอมแล้วนะแต่สุดท้ายแล้วยังไง? ตอนนี้ 4 ทุ่มแล้ว พ่อคุณอาบน้ำนอนแก้ผ้าเรียบร้อยแล้ว
“แพรไม่เคยคิดแต่ตอนนี้แพรรู้แล้วไง ไม่ดีเหรอ?”
“ดียังไง แล้วอะไรดีคะ?”
“ก็...ไม่ต้องเสียเวลาคิดไงครับ”
“ชิส์! สักวันแพรจะทุบให้ หิวอะไรอีกไหมคะ” ก่อนหน้านี้ลงไปหาอะไรกินกันแล้วค่ะแต่ก็กลัเขาจะหิวอีก
“หิวแพร...ได้ไหม”
“ของกินสิคะ” หื่นตลอดแต่ต้องพยายามไม่สนใจบ้างนะคะไม่งั้นจะโดนต้อน พี่ภูผาอย่างกับหมาป่าที่ต้อนกระต่ายตัวน้อย ๆ น่ารัก ๆ อย่างฉันให้จนมุม
“หึ ๆๆ ไม่ครับ แพรหิวเหรอ? เดี๋ยวพี่ลงไปซื้อให้จะกินอะไร”
“เปล่าค่
