Phu_Pha : คิดถึง
...10 นาทีต่อมา
ทำไมไม่อ่านวะ?
Phu_Pha : คิดถึง
...10 นาทีต่อมา
Phu_Pha : แพร
Phu_Pha : ...
Phu_Pha : 🤯
“อ่าส์!”
“เป็นห่าอะไรของมึง”
“เสือก”
“เสือกพ่องก็มึงนั่งฟึดฟัดมานานแล้ว เป็นเหี้ยไร?”
“เด็กหาย”
“เด็ก?”
“อืม”
“มึงมีเด็ก?”
“ทำไม?” ผมปลายตามองไอ้ขุนเขาลูกพี่ลูกน้องของผมที่อายุเท่ากันที่ทำเสียงอึ้งเหมือนเป็นเรื่องมหัศจรรย์
“มึงเนี่ยนะโทรหาเด็ก?
“...แฟนกู”
“หึ ๆๆ กูนึกแล้ว มึงมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่วะไอ้ผา”
“ไม่นานนี้แหละ” เมื่อวาน กูเพิ่งมีเมื่อวานแต่ไม่อยากบอกเดี๋ยวไอ้ห่าขุนเขามันล้อว่าติดแฟนตั้งแต่วันสองวันแรกที่คบกัน
“เด็กที่ไหนวะ”
“คณะ XXX”
“ไอ้เชี่ยผาคณะ XXX มีทุกมหาลัย มึงบอกแค่เรียนที่ไหนก็ได้ มหาลัยมึงเหรอ”
“เออ”
“ปี?”
“สอง”
“อ่าส์~ ไอ้ผากินเด็กปีสองครับ”
“อ่อนกว่าแค่สองปีมึงจะล้อทำส้นตีนอะไร ไม่ต้องเสือกเรื่องของกู” ผมบอกมันแล้วก็นั่งมอ
