“มึง คืนนี้ว่างป่ะ ไปแดนซ์กันมั้ย” เสียงเมจิเพื่อนสนิทของฉันถามขึ้นมาแล้วนางก็ทำท่าวาดลวดลายออกนอกหน้าอยู่ในรั้วมหาลัย “ไม่รู้สิ ถ้าดึกมากก็ไม่ไหวนะมึงมีเรียนเช้า” ฉันเริ่มบ่ายเบี่ยง เอาจริงๆ คือแค่ไม่ชอบผับ ถ้าชอบก็คือร้านนั่งชิลล์มากกว่าแต่ยัยพวกนี้ดันอยากแดนซ์ “มึงกลัวมีเรียนหรือกลัวแฟนไม่ให้ไปเอาดีๆ” ยัยส้มจี๊ดเพื่อนฉันพูดขึ้นมานิ่งๆ แววตาคือ จ้ารู้ทุกเรื่อง เดาเก่ง “ก็เปล่า ไนท์ไม่ใช่คนหยุมหยิม” ฉันพูดขึ้นมานิ่งๆ เพราะจริงๆ เขาก็ให้อิสระฉันพอตัวเลย “งั้นแล้วจะมีปัญหาอะไร ไปกันเถอะ ร้านแถวมอ ไม่ไกล ไปกันประสาสาวๆ” เพื่อนยังไม่เลิกตื๊อ เอาเถอะนานๆ ทีก็คงไม่มีปัญหา ฉันไลน์บอกเขาไว้แต่เนิ่นๆ เขาก็ไม่มีปัญหาอะไร แค่ย้ำว่าถ้าจะกลับก็โทรมาบอกเดี๋ยวเขาจะไปรับ มองไปมองมาก็เป็นคนมีเหตุผลพอสมควรแฮะ ถึงบางทีจะพูดไม่รู้เรื่องก็เถอะ ช่วงนี้ฉันก็เริ่มแอบใจเต้นตึกตักกับเขาบ่อยๆ แล้วด้วย ไม่ใช่