อย่าหวงตัว

1354 คำ

"เขาเป็นใครทำไมถึงได้ดูน่ากลัวแบบนั้นกัน" ซันไชน์ถามขึ้นเมื่อเก็บความสงสัยเอาไว้ไม่อยู่ เธอถามเจ้าพิภพขึ้นทันทีเมื่อพวกเขาขึ้นมานั่งประจำที่บนรถแล้ว "ไม่ต้องรู้" เจ้าพิภพตอบกลับเสียงเรียบเขาไม่อยากให้เธอต้องมารู้เรื่องพวกนี้มากนัก "ไม่ได้อยากรู้ขนาดนั้นหรอกนะ" คนตัวเล็กยู่ปากเล็กน้อยอย่างขัดใจ ภาพในตอนนี้ของเธอทำให้ดูน่ารักน่าเอ็นดูต่อสายตาของชายหนุ่มรวมไปถึงลูกน้องของเจ้าพิภพทั้งสองคนอีกด้วย "หึ เธอโกหกไม่เคยเก่ง" เจ้าพิภพแค่นหัวเราะกับความน่าเอ็นดูของเธอก่อนจะโอบบ่าเล็กของเธอแล้วดันศีรษะเล็กของเธอให้มาพิงกับแผงอกแกร่งของเขา "อีกนานกว่าจะถึง" "แต่ฉันไม่ง่วง" "เชื่อฟังฉันแค่นี้มันจะตายหรือไง" คนตัวโตเอ่ยเสียงดุจนซันไชน์ต้องลอบถอนหายใจทิ้งอย่างปลงตก ร่างบางเอนลำตัวแอบอิงไปกับแผงอกแกร่งของคนตัวโต อืม...แบบนี้ชักง่วงขึ้นมาเสียดื้อๆเลยแหะ ซันไชน์คิดในใจก่อนจะปิดเปลือกตาคู่สวยลงเมื่อถูกอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม