“อยากกลับแล้วหรอ” ผมถามขึ้นพร้อมดึงตัวน่ารำคาญให้นั่งลงบนตัก
“ยังค่ะ แค่เหนื่อยหนูเลยขึ้นมานั่งด้วย” ตัวน่ารำคาญพูดขึ้นทันทีพร้อมกับซุกลงเข้าหากลางอกของผม
“ไม่เหนื่อยก็แปลกเธอเต้นขนาดนั้น” ผมพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมปัดผมที่บังหน้าตัวน่ารำคาญออก
“เหนื่อยจะเต้นข้างล่างแล้ว”
“แล้ว”
“อยากเต้นบนตัวพี่พายุมากกว่า” ชอบจังประโยคแบบนี้
“กูกลับก่อน” ผมพูดขึ้นทันทีพร้อมกับอุ้มตัวน่ารำคาญขึ้นในท่าเจ้าสาว
“รีบจัง”
“ฉันอยากให้เธอมาเต้นบนตัวฉันตั้งนานแล้ว” ผมพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมจับตัวน่ารำคาญยัดใส่รถส่วนตัวผมก็รีบเดินอ้อมมาอีกฝั่งคนขับทันที
“ใจร้อนขนาดนี้บนรถเลยไหมคะ” เมื่อผมเข้ามานั่งตัวน่ารำคาญก็ถามขึ้น
“ฉันกล้านะ”
“หนูก็ไม่ขัดนะคะ” จบคำพูดของตัวน่ารำคาญผมก็จัดการปรับเบาะของตัวน่ารำคาญให้ไปด้านหลังและเอนลงให้สุด
จากนั้นก็จัดการกับเธอโดยเริ่มคลอเคลียที่ลำคอขบเม้มเบาๆ จนเกิดรอยรักสีสวย
“อ๊ะ…อย่า
