“มานี่มา” ผมพูดขึ้นพร้อมจับแขนของตัวน่ารำคาญให้ตามเข้ามาในห้องนอน
“ไม่อยากอยู่กับฉันหรือไง” ผมถามขึ้นทันที
“หนูแค่อยากกลับบ้าน” ตัวน่ารำคาญก็ยังยืนยันคำตอบเดิมคืออยากกลับบ้าน
“นอนนี่เหอะ ฉันนอนกอดเธอโคตรสบาย” สุดท้ายผมก็พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกไป ผมไม่อยากให้เธอกลับเพราะผมรู้สึกดีมากที่มีตัวน่ารำคาญวนเวียนอยู่ในห้อง
“สถานะอะไรคะ”
“อะไร”
“ให้นอนด้วยกันในสถานะอะไรคะ” ตัวน่ารำคาญถามขึ้นอีกครั้ง
“เธออยากนอนในสถานะอะไรก็สถานะนั้น”
“พรุ่งนี้หนูไปเรียน”
“เดี๋ยวไปส่ง”
“เรียนเช้า”
“ฉันตื่นไหว”
“จะให้หนูนอนให้ได้เลยหรอคะ” ตัวน่ารำคาญถามผมขึ้นด้วยอาการไม่พอใจ
“เธอคิดว่าเธอจะรู้สึกดีไหมที่ตื่นมาเธอเห็นหน้าฉันเป็นคนแรก”
“ก็ดีค่ะ”
“ก็ดีหรอ”
“รู้สึกดีค่ะ”
“ฉันก็รู้สึกดีที่มีเธอนอนอยู่ด้วยและอยากมีเธอนอนด้วยกันทุกคืน” ผมพูดขึ้นพร้อมนั่งลงบนเตียงก่อนจะคว้าเอวเล็กๆ ของตัวน่ารำคาญให้นั่งลงบนตัก
