BAD STORM - รักร้ายนายพายุ | 12

2349 คำ

“มานี่มา” ผมพูดขึ้นพร้อมจับแขนของตัวน่ารำคาญให้ตามเข้ามาในห้องนอน “ไม่อยากอยู่กับฉันหรือไง” ผมถามขึ้นทันที “หนูแค่อยากกลับบ้าน” ตัวน่ารำคาญก็ยังยืนยันคำตอบเดิมคืออยากกลับบ้าน “นอนนี่เหอะ ฉันนอนกอดเธอโคตรสบาย” สุดท้ายผมก็พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกไป ผมไม่อยากให้เธอกลับเพราะผมรู้สึกดีมากที่มีตัวน่ารำคาญวนเวียนอยู่ในห้อง “สถานะอะไรคะ” “อะไร” “ให้นอนด้วยกันในสถานะอะไรคะ” ตัวน่ารำคาญถามขึ้นอีกครั้ง “เธออยากนอนในสถานะอะไรก็สถานะนั้น” “พรุ่งนี้หนูไปเรียน” “เดี๋ยวไปส่ง” “เรียนเช้า” “ฉันตื่นไหว” “จะให้หนูนอนให้ได้เลยหรอคะ” ตัวน่ารำคาญถามผมขึ้นด้วยอาการไม่พอใจ “เธอคิดว่าเธอจะรู้สึกดีไหมที่ตื่นมาเธอเห็นหน้าฉันเป็นคนแรก” “ก็ดีค่ะ” “ก็ดีหรอ” “รู้สึกดีค่ะ” “ฉันก็รู้สึกดีที่มีเธอนอนอยู่ด้วยและอยากมีเธอนอนด้วยกันทุกคืน” ผมพูดขึ้นพร้อมนั่งลงบนเตียงก่อนจะคว้าเอวเล็กๆ ของตัวน่ารำคาญให้นั่งลงบนตัก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม