บทที่ 17 คือ..ความรัก

2355 คำ

.” คุณธีรดลถึงคอนโดดาแล้วจร้า” หมอปณิดาขับรถเข้าไปหยุดนิ่งบนลานจอดรถของคอนโดหรู่กลางกรุงก่อนจะถามชายหนุ่มที่มาด้วย “ไงคะ...เมาแบบนี้จะกลับแท็กซี่ หรือจะขึ้นไปส่งดาค่ะ” “ใจดำจะให้ผมกลับแท็กซี่จริงๆ เหรอครับ...” “งั้นขึ้นไปส่งดาที่ห้องแล้วพักให้หายเมาก่อน...แต่ห้ามทำอะไรดานะ” “ได้อยู่แล้ว...ครับ” ปณิดาใช้คีสการ์ดแนบแถบแม่เหล็กไฟฟ้าหน้าประตูห้อง ก่อนจะเปิดประตูออก แล้วค่อยๆ เดินเข้าไปในห้อง ในขณะที่ธีรดลเดินตามเข้าไปช้าๆ หมอสาวเมื่อก้าวพ้นประตู มือเล็กก็เริ่มแกะกระดุมเสื้อ และไม่นานเสื้อที่เธอสวมก็ถูกถอดโยนไปกองอยู่ที่พื้น ก่อนที่รองเท้าส้นสูงจะหลุดออกจากเท้าที่ละข้าง แล้วตามด้วยกระโปรงผ้าเรียบที่ถูกปลดให้หลุดจากสะโพกมากองอยู่ที่ปลายขา จนตอนนี้ร่างเล็กคงเหลือเพียง กางเกงในตัวจิ๋วกับเสื้อยกทรงแพ็กคู่ลายดอกไม้ของแบนด์ ดังห่อหุ้มร่างบางของหมอวณิดาอยู่เท่านั้น ธีรดลมองหญิงสาวที่เดินนำหน้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม