ลักษณ์นาราลอบผ่อนหายใจเบา ๆ ความขุ่นเคืองที่มีต่อเจ้าหญิงน้อยผู้บอบบางและอัศวินหนุ่มขี่ม้าขาวปลี่ยนเป็นความเห็นอกเห็นใจมาแทน ทอปัดกับโรคประจำตัวที่ไม่อาจรักษาให้หายขาดได้แม้ครอบครัวของเธอจะมีความพร้อมเรื่องค่าใช้จ่ายมหาศาลก็ตามที
คนอ่อนแอย่อมต้องการใครสักคนคอยดูแล
“คุณเบลล์น่าสงสารจัง แต่น้ำหวานเข้าใจค่ะ ต่างฝ่ายต่างมีเหตุผล” หญิงสาวงุดหน้า มองลงพื้น ลำพังแค่หายใจไม่ออกเวลาป่วยไข้ก็นับว่าทรมานแล้ว แต่ภาวะทางเดินหายใจตีบ หายใจไม่ออกจนชักเกร็ง จะทรมานแค่ไหนเธอจินตนาการสภาพของทอปัดแทบไม่ออก
โลกนี้มีคนหนักหนาสาหัสกว่าเรามากมาย “น้ำหวานเคารพการตัดสินใจของคุณเอื้อมค่ะ คุณเบลล์น่าจะเหมาะสมกับ...คุณ...อเล็กซ์...ดีนะคะ”
“คิดอย่างงั้นหรอ จริงสิ ใคร ๆ ก็คิดอย่างงั้นแหละเอาเป็นว่ามันไม่มีอีกแล้วไอ้งานหมั้นอะไ
