จูบ...ใช่ ผมประกบริมฝีปากลงไปบนกลีบปากสวยของภานุ แต่แทนที่ผมจะเป็นฝ่ายเดินเกม ภานุกลับใช้มือข้างหนึ่งจับท้ายทอยผมแล้วตรึงเอาไว้แน่น อึดใจต่อมาก็เดินหน้าส่งปลายลิ้นเรียวอุ่นแทรกผ่านเข้าไปในโพรงปากผม
ความหวานละมุน เร่าร้อน ซาบซ่านเกิดขึ้นในทันที ผมใจหายใจคว่ำ ตื่นเต้นกับประสบการณ์ครั้งนี้ ด้วยคาดไม่ถึงว่าผมจะถูกเขาทำให้ใจแตก และเจียนจะน้ำแตกอย่างมหาศาลในตอนนี้ด้วย!
พอจูบยกแรกจบลงอย่างหวานล้ำ ผมก็ยืนใจเต้นตูมตามราวกับประทัดที่ถูกจุดในช่วงเทศกาลไหว้เจ้า
“มะ มึงจะตัดขน กะ ก่อนไหม จะได้เสร็จๆ ไง” ผมกลายเป็นคนติดอ่างเสียดื้อๆ ยามนี้คนที่หน้าแดง มือไม้อ่อนกลับเป็นผมเสียเอง ส่วนภานุที่งอแงไม่อยากมาในตอนแรก เนื้อตัวส่งไอผะผ่าวออกมาไม่หยุด และตาหวานระยับคู่นั้นก็ยั่วเย็บเหลือเกิน
ภานุทำปากยู่ย่นอย่างออดอ้อน แล้วเอ่ยอย่างทีเล่นทีจริงว่า “อืม บอกตามตรง ที่กูตามมึงมาเนี่ย ไม่ได้คิดว่ามึงจะตัดเล็บตีนหรือตัดขนอะไรนั่นหรอก และถ้าข้างในหัวมึงมีสมองหลงเหลือบ้าง คงเดาออกใช่ไหมว่า กู อยาก-ทำ-อะ-ไร”
ผมเลิกคิ้วสูงทั้งสองข้าง ประหลาดใจกับคำพูดของเขา และทำให้รู้แล้วว่าภานุไม่ใช่ไก่อ่อนอย่างที่ผมเข้าใจมานานสองนาน อีกอย่างจูบเมื่อครู่ของเขาดุเดือดและแม่งโคตรเป็นงาน จึงทำให้ผมตงิดใจว่า แท้จริงแล้วภานุเป็นใครกันแน่!
“มึงอยากให้กูช่วยตรงไหน พูดตรงๆ เลย” ภานุถาม ให้ตายเถอะ จู่ๆ ผมก็กลายเป็นคนถูกไล่ต้อนให้จนมุม
“เอางี้ ว่าแต่มึงเถอะ ถนัดแบบไหน กูไม่ชอบฝืนใจใคร เดี๋ยวจะมาผิดใจกันทีหลัง” ภานุเอ่ยและขยิบตาข้างหนึ่งให้ผม
“คือ…” ผมยื่นหน้าเข้าหาเขา กระซิบพอให้ได้ยินกันแค่สองคน
ภานุอมยิ้มชอบใจ เขาโผเข้ามากอดเอวผมหมับ ยามนั้นท่อนเอ็นของเราทั้งคู่ผงกหัวหงึกๆ พร้อมฟาดฟันใส่กันอย่างดุเดือด ความรู้สึกที่เกิดขึ้นฉุดให้ผมลอยสูงราวกับลูกโป่งที่อัดแก๊สเต็มใบ ผมเคลิ้ม หัวใจกระตุกไหว อยากครอบครองร่างกายของภานุเหลือเกิน
‘อืม ว่าแต่มึงอะ ถนัดแบบไหน กูไม่ชอบฝืนใจใคร เดี๋ยวจะมาผิดใจกันทีหลัง’
เสียงภานุเอ่ยถามที่ข้างหูผมอีกครั้ง ทว่าผมไม่ได้เอ่ยคำใดออกไป เพียงแต่บีบบั้นท้ายแน่นๆ และไม่ได้แค่บีบ มือผมยังซุกซน ด้วยการรุกล้ำพื้นที่อุ่นๆ ของเขาที่กำลังสนุกในการตอดรัดการแทรกผ่านของนิ้วยาวใหญ่ของผมเสียด้วย
“อ๊าห์...ไอ้คอป!”
ภานุครางเสียงกระเส่า หัวคิ้วเข้มๆ ขมวดแน่น ริมฝีปากปากเต็มอิ่มสีสดเผยออ้าอย่างน่ารัก ก่อนหลุดเสียงหวาน หวานจัดออกมา “มึงอยากเข้าไปข้างในไหม กูจะรัดให้มึงขาดใจตายเลย”
หูผมอื้อชั่วขณะ ถึงใจจะคิดไปถึงขั้นที่เรามีอะไรลึกซึ้งกัน โดยที่ยามนี้ร่างหนาของผมกำลังขึ้นคร่อมเขา คำถามของเขาชวนให้ผมแข็งขันจัดกว่าเดิมอีกหลายเท่า
“มึงท้าทายกูเองนะ” ผมเอ่ยเสียงแหบพร่า ยามนั้นแทบทนไม่ไหว อยากจัดการอีกฝ่ายทั้งตัวเต็มแก่
ภานุหัวเราะน้อยๆ และเอ่ยว่า “ใครว่าท้าทาย กูแค่ถาม แต่เตือนไว้ก่อน ถ้ามึงเข้าไปข้างในตัวกูไม่เก่ง ซอยไม่เร้าใจ...ระวังกูจะเย็บมึงคืน ต่อจากนี้มึงจะรุกใครไม่เป็นอีกเลย”
ผมไม่อาจให้ภานุสบประมาทได้ จึงผลักร่างเขาแรงๆ ให้ลงไปนอนบนโซฟา ตัวเขาก็ยั่วความหงี่ผมสุดฤทธิ์ ดวงตากลมโตฉ่ำเยิ้ม ปลายหัวหยักเป็นสีแดงเข้มกว่าเดิม แถมมีน้ำใสๆ เยิ้มชุ่มไปหมด
น้องชายอวบๆ ขนาดสมส่วนตัวของภานุไหวแรง แรงจนน้ำหวานที่ปลายหัวหยักกระเด็นมาถูกหน้าท้องผม แม่ง ไอ้นี่คงอยากจนถึงขีดสุด
พอมองเนื้อตัวเขา และกล้วยสวยๆ นานเข้า พลอยให้ผมคิดอย่างจั๊กจี้ในหัวใจว่า ก่อนหน้านี้เขาจิ้มใครมากี่คนแล้ว และเป็นหญิงหรือชาย?
ปลายหัวยักษ์แสนเซ็กซี่ของภานุกระตุกไม่หยุด เห็นแล้วกระตุ้นให้ผมคลั่งรักหนักเข้าไปอีก
ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ ผู้ชายน่ารักอยากภานุเวลาถอดเสื้อผ้ายิ่งน่าปล้ำ น่าเลียทั้งตัว
“กูขอกินมึงนะ” ผมเหมือนคนย้ำคิดย้ำทำ ถามออกไปแล้วก็อดเขินไม่ได้
“อืม...อย่ากินให้เหลือล่ะ” มันตอบกลับอย่างติดตลก
เมื่อเขาเปิดทาง ผมเลยใช้ปลายลิ้นตวัดเลียยอดหน้าอกซึ่งแข็งเป็นไตสีชมพูเข้ม อีกทั้งเขาคงออกกำลังกายอย่างหนัก ทุกส่วนจึงแน่น ยิ่งปลายลิ้นผมโลมเลียยอดหน้าอกเร็วแรงเท่าไหร่ ภานุก็ตอบสนองผมด้วยการครางเสียงต่ำดุกร้าว
เสียงเขาฟังแล้วชวนให้ผมคึกคักเป็นพิเศษ เพราะแมนเป็นบ้า อีกทั้งยามนี้ร่างกายเขามีเหงื่อซึมน้อยๆ จึงส่งกลิ่นหอม หอมแบบผู้ชายเข้าจมูกผม
เมื่อผมเล่นกับหน้าอกของมันจนพอใจ ผมก็จูบหน้าท้องแกร่งแล้วค่อยๆ เลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงท้องน้อย
เอาจริงๆ ผมหวั่นใจมาก ด้วยยังไม่เคยบริการดุเดือดในยูนิคอร์น-บาร์เบอร์เช่นนี้มาก่อน ปกติแค่กอด หอม ส่วนการลงรายละเอียดลึกๆ ผมมักไปต่อข้างนอก ทั้งนี้เพราะไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาพนักงานคนอื่น ถึงไม่มีกฎห้าม และเฮียผามักทำเป็นไม่เห็นบ้าง แต่ผมยังเด็กเกินไปที่จะรวบหัวรวบหางลูกค้าในร้าน อีกอย่างผมไม่ยินยอมปล่อยให้ของหวานแท่งโตนี้ตกไปอยู่ในมือของใครง่ายๆ ทว่าวันนี้เป็นภานุที่ทำให้ผมอยากรับแขกแบบจัดหนัก
เมื่อเขาเห็นว่าผมหยุดชะงัก ภานุจึงเป็นฝ่ายปรับท่าทาง แล้วจู่โจมผมแทน รสจูบหนักหน่วง ทั้งเร่าร้อนถึงใจ จนผมรู้สึกเหมือนกำลังจะหายเข้าไปในร่างเขา
ซึ่งไม่ใช่แค่การจูบที่รุนแรงจนผมหายใจแทบไม่ทัน หากมือเขายังขยันชัก รูด สลับการเล่นปลายหัวหยักของผม กระทั่งผมสะท้านไปทั้งร่าง เสียวจนครางไม่หยุด ภานุจึงใช้ปากอุ่นๆ ครอบครองแก่นกายผม
นี่มันไม่ใช่ความฝัน หากเป็นเรื่องจริงที่เหนือความคาดหมาย!
แน่ละ...มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมถูกดูดอย่างดุเดือด ทว่าหนนี้มันพิเศษ ด้วยเป็นภานุ คนที่ผมโคตรอยากมีอะไรด้วย
ลิ้นเขาพลิ้วไหวไปมา อีกทั้งโยกศีรษะขึ้นลงเป็นจังหวะแสนเร้าใจ ยามนั้นผมนอนอยู่ข้างล่าง โดยมีภานุสลับไปอยู่ด้านบน เรากำลังเล่นงูกินหางกัน แต่ให้ตายเถอะ ผมไม่เคยยอมให้ดุ้นของใครเข้าปากมาก่อน ดังนั้นพื้นที่อุ่นๆ ของเขาที่แสนรัญจวนใจถึงถูกผมบุกรุกด้วยนิ้วมือสลับปลายลิ้น
“คอปเตอร์ อาห์...อย่า มึง อย่าแกล้งกูแบบนี้ มันเสียว!”
ทั้งที่ภานุร้องห้ามผม แต่กลับขยับบั้นท้ายเข้ามาใกล้หน้าผมมากขึ้นกว่าเดิม แถมช่องทางรักของมันทำให้ผมคลั่งที่สุด
นิ้วยาวใหญ่ของผมที่แตะน้ำลายจนชุ่มแทรกผ่านเข้าไป และมันโคตรเป็นงาน ออกแรงใช้ทางคับแน่นสีชมพูตอดรัดนิ้วของผมไม่หยุด
ไอ้สัสนี่ แม่งตอดนิ้วเก่งเป็นบ้า ถ้าผมยัดกล้วยหอมเข้าไป เขาจะตอบสนองผมได้อย่างถึงใจแบบนี้ไหม
เราทั้งคู่ร้องเสียงต่ำๆ อย่างสุขสม และเล่นสนุกกันอยู่เช่นนั้น จนฉ่ำเยิ้มทั้งคู่ กระทั่งผมพร้อมทำประตู จึงขยับตัวเล็กน้อย และส่งสัญญาณให้เขาเตรียมตัวพบความสุขที่มากขึ้น
ดวงตากลมโตมองผมตาหวานวับ ริมฝีปากของมันวาวและบวมเจ่อ สาเหตุเกิดจากการจูบปากผม รวมถึงการดูดเลียแก่นกายแข็งขันอย่างถึงใจ ตอนนั้นน้ำหล่อเลี้ยงผมเอ่อขึ้น และเขาดูดกินราวกับเป็นน้ำหวานแสนโอชะ
“คอปเตอร์...มึงอยากเย็บกูแบบเถื่อนๆ ไหม...”
เชี่ยภานุ ถามแบบนี้ ผมจะปล่อยเขาไว้ได้เหรอ!!