ตอนที่17ความเจ็บปวด

1416 คำ

" พี่เดย์รับสิ " ฉันบ่นพึมพำกับตัวเองในใจร้อนรน " ฮัลโหล " เสียงแหบแห้งผ่านปลายสายทำเอาฉันต้องเม้มปากแน่นพร้อมกับขอบตาที่ร้อนผ่าวขึ้นมา " พี่เดย์เป็นไงบ้าง ฮึก " พยายามกลั้นเสียงสะอื้นให้ได้มากที่สุด ตุ้ดดดดๆๆๆๆๆ " อึก " น้ำตาหยดแรกไหลผ่านแก้มก้อนจะหยดลงหน้าจอมือถือ " ไปหาเค้ามั้ยละ " อาศิเอ่ยถามเสียงเบา ฉันกลั้นหายใจชุดใหญ่ก่อนจะมองไปยังอาศิ เธอจับมือฉันแน่นเหมือนต้องการปลอบโยนก่อนจะหันกลับไปมองทางขับรถต่อไป ตากลมโตเหม่อมองข้างอย่างอ่อนล้าคิดไม่ตกว่าต้องหยุดเรื่องนี้ยังไง " ผิง ผิง ถึงแล้วลูก " อาศิปลุกฉันเมื่อถึงบ้านเรือนไปของคุณตาในเวลาเกือบเที่ยงคืน " เป็นไงบ้างลูก เกิดอะไรขึ้น " แม่วิ่งลงบ้านมากอดฉันแน่น เพียงเท่านั้นน้ำตาที่ฉันพยายามห้ามมันใจตอนแรกก็พร้อมใจกันหลั่งไหลออกมา " แม่ อึก " ฉันปาดเช็ดน้ำตาออกลวกๆพยายามไม่ร้องไห้ แต่เสียงมันดันสั่น " ใจเย็นๆนะ ปะเข้าข้างในกันก่อน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม