จนกว่าจะรัก

อยากได้ตรงนี้

" พี่เดย์ โอเคทุกคนนะยกเว้นธารากับสายน้ำ สองคนนั้นต้องกลับบ้าน " อคิณแชทมาบอกหลังจากที่ผมเริ่มชวนไปตั้งแต่เมื่อวานก่อน ในใจรู้สึกดีที่สาวน้อยเธอไม่ปฏิเสธการชักชวนในครั้งนี้

วันเดินทาง

พี่เดย์จองตั๋วทุกอย่างให้เสร็จสับทุกอย่าง พวกเรามีหน้าที่แค่เก็บกระเป๋ามารอที่สนามบิน

" ผิงผิง น่ารักจัง " ซันที่เดินมาหยิกแก้มป่องๆของฉันจนเจ็บนิดๆ

" น่ารักทุกวันนะ " พี่เดย์ที่มาถึงตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้เอ่ยขึ้นข้างหลังฉัน พอหันกลับไปแทบจะหงายหลังเพราะใกล้มากๆจนรู้สึกร้อนผ่าวที่หน้าจนคิดว่าหน้าฉันเริ่มแดงแล้วตอนนี้ ยิ่งหันไปทางซันที่ทำท่าทางเขินบิดไปมา

" ไปเถอะ ใกล้เวลาละ " พี่ฟิวส์ที่มองดูนาฬิกาข้อมือราคาแพงของเขาก่อนจะพูดขึ้นจนพวกเรารีบเดินตามไป

ใช้เวลากว่าสองถึงสามชั่วโมง ตอนนี้เราก็อยู่ที่บ้านหลังใหญ่กลางทุ่มกว้าง กระเป๋าของเราถูกคนงานที่นี่ไปไว้ที่บ้านรับรองด้านหลังพี่เดย์บอกว่าสร้างไว้รับรองแขกกับหุ้นส่วนของพ่อเลี้ยง ก็คือพ่อของพี่เดย์

" ผิง ผิง ดูนั่น " ซันสะกิดแขนฉันยุกยิกขณะที่กำลังเก็บของออกจากระเป๋า เมื่อมองออกไปนอกหน้าต่างก็พบกับพี่เดย์ที่ถอดเสื้อล้างรถอยู่ลานข้างบ้านติดกับบ้านพักของฉัน

" น่ากินเนาะ " ฉันอดไม่ได้จึงหลุดทำท่าทีที่เคยๆกับซันนี่ออกไป ส่วนดาวและอคิณรายนั้นขาบู้ พากันไปปั่นจักรยานเล่นรอบไร่

" อือออ อยากกินอะ " ซันพูดขึ้นพร้อมกับทำท่าเช็ดน้ำลาย พวกเรามองอ่านกินร่างกายกำยำของคนนอกหน้าต่างก่อนจะหัวเราะกันออกมาคิกคักสนุกปาก

ตกเย็นบริเวณสนามหญ้าหน้าบ้านรับรองซึ่งเป็นด้านหลังของบ้านหลังใหญ่อีกที ถูกจัดขึ้นเหมือนกับสถานที่แคมปิ้งโต๊ะพับถูกกางและวางเท่ากับจำนวนคน เครื่องดื่มเต็มถังที่มีน้ำแข็งอัดเพิ่มความเย็นอาหารหลายกำลังทยอยออกมาเสริฟเรื่อยๆ

เดย์ที่เดินถือขวดเบียร์กำลังจะเปิดแต่สายตากลับมองไปยังหญิงสาวคนที่เดินออกมาจากบ้าน รูปร่างเจ้าเนื้อกับส่วนสูงที่พอดีสวมเสื้อยืดเอวลอยกับกางเกงขาสั้นจู๋สีดำ

" เปลี่ยนกางเกงดีมั้ย " แต่คนตัวเล็กกลับเดินเลยเขาไปราวกับไม่ได้ยิน

" ทำไมชอบใส่ขาสั้น " ชายหนุ่มเดินไปนั่งด้านข้างพร้อมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

" ก็มีแต่ขาสั้นง่ะ " ผิงผิงก้มมองตัวเอง ในใจก็คิดว่ามันก็ไม่ได้โป้อะไรเลย

เขาเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม แต่สายตาคมจ้องมองมาที่ผิงผิงไม่ขาดทั้งรู้สึกหงุดหงิดพร้อมทั้งหายใจเสียงหายใจฮึดฮัด

อึก !!!! อึก!!!!!!

มือเล็กยกแก้วเบียร์ดื่มแก้วแล้วแก้วเล่า จนตกดึกตอนนี้แก้มป่องๆเริ่มแดงราวกับมะเขือเทศสุก ภายใต้แว่นใสนั้นตากลมโตที่เริ่มหวานเป็นสัญญาณทางร่างกายว่าฤทธิ์ของแอลกอฮอร์เริ่มทำงาน

" ชนนนนนนน "

เคร้งงงงงง~~~~~~

แก้วหลายใบกระทบกันจนเกิดเสียงดังน่าฟัง

" โอ้ย อีดาวคออ่อนไม่สมที่โม้ไว้เลย " เสียงเล็กเอ่ยขึ้นเมื่อเพื่อนสาวเอาแต่นั่งซบไหล่ของหนุ่มรุ่นน้องอย่างอคิณด้วยใบหน้าอมชมพู

" มึง รู้จักมารยาหญิงป่ะ " ซันเอี้ยวตัวมาใกล้ผิงผิงพร้อมเอามือป้องปากก่อนพูดขึ้นพร้อม สายตาปรายมองไปยังน้องสาวฝาแฝด

" คืออะไรวะ " ผิงผิงที่ฟังแล้วก็ไม่เข้าใจ

" อีดาวมันตอแหล มึงลองบ้างดิแกล้งเมาอ้อนผู้ชายดู " ซันพูดอีกครั้งพร้อมมองไปยังพี่เดย์

" อะไรของมึง ไม่เอา อายคน " ว่าแล้วมือเล็กก็จับแก้วของตัวเองมาดื่มอีกและดันเผลอมองไปยังชายหนุ่มที่นั่งเยื้องๆจังหวะเดียวกับที่เขามองมายังเธอเข้าพอดี

"ของดีอยู่ตรงหน้าไม่รู้จักรีบกิน เดี๋ยวมีหมาคาบไปแดกก่อนนะมึง อย่าหาว่ากูไม่เตือน " ซันร่ายยาวก่อนจะกลับมานั่งตัวตรงที่เดิม ผิงผิงที่มองเดย์พร้อมกับคิดตามคำของซัน

" ไม่ๆๆๆ ไม่ได้ " เธอส่ายหัวไล่ความคิดออกไปเมื่อภาพมันเลยเถิดไปไกล แต่ก็ยังไม่จบที่ความคิดผิงผิงขยับเก้าอี้เข้าใกล้ซันมากขึ้น

" กูต้องทำแบบนั้นถึงจะมีโอกาสใช่ไหม " เสียงเล็กถามออกมาเบาๆพลางมองไปที่ดาวกับอคิณ

" มึงไม่คิดได้พรุ่งนี้เลยล่ะ "

ผิงผิงลอบมองเดย์ที่ยกดื่มพร้อมคุยกับเพื่อนเขาด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าหล่อหันข้าง กรอบหน้าเด่นชัดจนเห็นกรามเป็นสัน รอยยิ้มจากปากหยักช่างมีเสน่ห์จนเธอไม่คิดอาจเอื้อม ไม่ทันที่เธอจะได้มองทางอื่นสายตาคมก็หันมาสบเข้ากับเธอพอดีจนร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อย มือเล็กจึงหยิบแก้วของตัวเองขึ้นมาดื่มแก้เขิน

" โอ้ยหนูอุ้มมันไม่ไหวหรอกพี่เดย์อุ้มเถอะ " เสียงของซันพูดขึ้นพร้อมกับทำราวกับตัวเองตัวเล็กตัวน้อย เมื่อผิงผิ

ที่ทำตามแผนการของซัน พอแอลกอฮอร์ออกฤทธิ์ความกล้าก็มีมากขึ้น ผิงผิงที่แกล้งเมาปล่อยมารยาหญิงเต็มที่ เมื่อมองดูเวลาก็ปาเข้าไปตีหนึ่งแล้ว

" กูว่าเราพอกันแค่นี้ก่อนดีกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้สาวๆจะตื่นไม่ไหว " เป็นเสียงของฟิวส์ที่พูดขึ้นหลังจากที่มองสถานการณ์รอบตัวก็พากันเริ่มเมากันแล้ว

" แล้วนี่จะเอายังไงคะ " ซันนี่ถามและมองไปยังเพื่อนสาวตัวเล็กที่นั่งตัวเอนไปมาแว่นใสตกลงข้างเก้าอี้ ดวงตาปรือปิดเหมือนจะหลับลงตรงนี้ให้ได้

" กูอุ้มไปส่งให้ก็ได้นะ " ฟิวส์พูดขึ้นพร้อมกับทำท่าจะลุกมาจริงๆ

" พอเลย " มือใหญ่ยกทาบไปที่อกเพื่อนด้านข้างเป็นการบอกให้หยุด ก่อนที่เขาจะลุกขึ้น และเข้าช้อนประคองคนตัวเล็กขึ้นมาก่อนจะอุ้มในท่าเจ้าสาวเข้าไปส่งที่บ้านพักของเธอ

" อีซัน ไปนอนเว้ยปะ " เสียงยานๆกับมือเล็กๆที่กวักเรียกเพื่อนสาวสอง

" มึงไปก่อนกูตามไป "

" เอ้า อีนี่เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนหรอ ห้ะ " ผิงผิงแหวใส่เพื่อนอย่างลืมตัว

" จ้ะ แน่นอน ฝันดี " ไม่รอให้คนตัวเล็กได้พูอะไรต่อชายหนุ่มก็เดินเข้าไปในบ้านรับรองทันที

อึบบบบบบ!!!

เขาวางเธอลงที่เตียงนุ่มๆพร้อมกับจัดท่านอนให้ แว่นใสที่เก็บมาจากพื้นวางไว้ให้พี่ข้างเตียง แขนแกร่งเท้าลงกับเตียงในท่าคร่อมพร้อมกับมองใบหน้าจิ้มลิ้มอย่างเอ็นดู จมูกโด่งกดหอมเข้าที่แก้มเนียนฟอดใหญ่อย่างอดไม่ได้ นั่นทำให้คนที่แกล้งเมาหลับตาปี๋ก่อนจะทำให้เป็นปกติ นิ้วยาวไล่เกลี่ยใบหน้าเนียนอย่างหลงไหล คนตัวเล็กที่แกล้งเมาหนักหัวใจเต้นแรงก่อนจะยกมือขึ้นปัดป่าย ตากลมมองคนตรงหน้าที่ตอนนี้ใบหน้าอยู่ห่างกันเพียงไม่ถึงหนึ่งไม้บรรทัด

" พี่เดย์ " เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อแผ่วเบา ใบหน้าหวานร้อนผ่าวขึ้นมา

" อย่าเอาหน้าหล่อๆมาใกล้ได้มั้ย ออกไป " มือเล็กถูกยกมาดันใบหน้าให้ออกห่าง แต่กลับถูกชายหนุ่มรวบตรึงไว้แนบอกแกร่ง

" หึ เมามากไหม " เสียงทุ้มเอ่ยถาม

" ใครเมาคะ ไม่มี๊ "

" หึ เนี่ยเรียกว่าเมา " เขาจ้องตาเธอโดยที่เธอจ้องกลับอย่างไม่ยอมแพ้

" โอ้ย พี่เดย์ ทำไมชอบทำให้ใจสั่นอยู่เรื่อยเลยเนี่ย " เธอดึงมือออกจากการตรึงของเขา พร้อมกับหยัดตัวลุกนั่งพิงกับหัวเตียงทั้งที่เวียนหัวจนอยากจะหลับไป แต่เพราะใจที่เต้นแรงตอนนี้ทำเอานอนไม่หลับ

เขาขยับตัวนั่งลงบนเตียงข้างเธอพร้อมก้มมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้กุ้มงุดราวกับต้องการหลบสายตา

" เป็นอะไร พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย " เสียงนุ่มๆเอ่ยถามพร้อมกับมือที่พยายามปัดผมที่ปิดหน้าออก

เธอเงยหน้าบอกเขาสายตาหวั่นไหว เมื่อไม่มีแว่นตาทำให้ภาพที่เห็นพร่ามัวเล็กน้อย

" พี่เดย์ "

" อืมมม "

" ต้องการอะไร " ชายหนุ่มไม่ตอบเพียงมองตาหวานเท่านั้น

" ถ้าอยากเอา ก็เอาเลยเคยบอกแล้ว ร่างกายนี้ถ้าไม่ได้พี่ช่วยมามันก็คงโดนคนอื่นเอาไปแล้ว แต่ขอร้องอย่าทำให้หวั่นไหวได้มั้ย " เธอร่ายยาวถึงความรู้สึกในใจ และผู้ชายหล่อๆเข้าใกล้คนขี้เหร่แบบเธออย่างนี้คงหวังเอาไม่งั้นก็เดิมพันกับเพื่อนไว้อะไรทำนองนั้น

สายตาคมจ้องมองเธออย่างไม่เข้าใจในความคิดว่าทำไมเธอถึงชอบทำเหมือนตัวเองไม่มีค่า

" ถ้าอยากได้อย่างอื่นด้วยล่ะ " ตาหวานจ้องมองกลับเมื่อได้ยิน

" อยากได้อะไร " เธอถามกลับ

นิ้วชี้จิ้มเข้าที่อกข้างซ้ายตรงเนินอวบจนคนตรงหน้าตกใจเล็กน้อย

" ตรงนี้ ตรงที่เต้นอยู่ตอนนี้ " เขาพูดพร้อมกับสายตาจริงจัง

" เอาไปทำไม มีค่าอะไรขนาดนั้น "

" มีค่าสำหรับพี่ "

" เอามีดมากรีดเอาสิไปอยากได้นัก " เธอพูดออกมาอย่าหงุดหงิดเพราะคิดว่าเขากำลังเล่นกับความรู้สึกของเธอ