ศศิกาญจน์เดินไปตรงบริเวณที่จอมทัพชี้มือบอก ไม่นานก็เจอสวนผักสลัดขนาดใหญ่ ผักไฮโดรโปนิกส์พวกนี้ที่สวนของเธอก็ปลูก แต่ปลูกบนดิน ส่วนที่นี่ปลูกบนน้ำหรือที่เรียกว่าผักไฮโดรโปนิกส์ ผักจะเจริญเติบโตไวกว่า ศัตรูพืชน้อยกว่า แต่ถ้าให้เทียบรสชาติระหว่างผักปลูกด้วยน้ำกับดิน โดยเฉพาะดินที่มีส่วนผสมของปุ๋ยคอก เธอชอบรสชาติของผักที่ปลูกด้วยดินมากกว่า
ศศิกาญจน์มองเห็นหญิงสูงวัยคนหนึ่งกำลังเก็บผักใส่ตะกร้า จำได้ดีว่าคือป้าสาย หัวหน้าแม่บ้านที่นี่ ร่างบางสวยจึงเดินเข้าไปหาพร้อมรอยยิ้ม
“มาเก็บผักเหรอคะ ให้ซอช่วยเก็บไหมคะ” ศศิกาญจน์เสนอตัว ต้องการผูกมิตรกับคนที่นี่ไว้บ้าง เพราะไม่รู้ว่าต้องอยู่ที่นี่นานแค่ไหน
หัวหน้าแม่บ้านเงยหน้าขึ้นจากกอผัก มืออีกข้างหยิบผักใส่ตะกร้าที่เกือบจะเต็มแล้ว “อ๋อ คุณนั่นเอง ป้ามาเก็บผักไปขึ้นโต๊ะน่ะค่ะ ปล่อยเอาไว้ก็เสียดายของ”
ศศิกาญจน์ชักสีหน้ามึนงง อีกฝ่ายเห็นใบหน้าสวยมีคำถา
