INTRO
464 คำ
บ้านตระกูลไอแซ็ก
“เมื่อแกจะมีลูกมีเมียสักที?” เสียงของเลโก้ถามลูกชายตัวเองนามว่าไอแซ็ก ลูกชายเพียงคนเดียวของเขาที่กว่าจะได้มากชั่งยากเย็นเหลือเกิน
“เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นผมไม่ได้รีบสักหน่อย”
“แกไม่ได้รีบแต่พ่อแม่รีบแล้ว เฮ้อ! นับวันพ่อแม่ก็เริ่มแก่ลงเรื่อย ๆ จะตายวันไหนก็ไม่รู้” เซรินพูดกับลูกชายสมบทสามี
“แม่ครับ...”
“พวกเราผิดเองที่แกช้าไปเลยกดดันแกให้มีหลานเพื่อเรา” ใช่แล้ว พ่อแม่เขามีลูกตอนอายุมากแล้วและตอนนี้พวกท่านก็แก่มาก ๆ ในขณะที่เขาอายุเพียง 28 ปีเท่านั้น แต่พ่อแม่กลับ 85 ปีขึ้นไปแล้วถือว่าแก่มากอย่างว่านั้นแหละแต่เขาเองก็ยังไม่อยากมีครอบครัวตอนนี้
“พ่อครับ โอเค! ผมเข้าใจแล้วครับแค่มีหลานก็พอใช่ไหม?” ไอแซ็กเป็นคนฉลาดแกมโกงและเขากำลังคิดเรื่องบางอย่างอยู่
“ใช่ อย่างน้อยก่อนตายได้เห็นหลานตัวเล็ก ๆ สักคนก็ยังดี”
“เข้าใจแล้วครับผมจะจัดการให้ส่วนพ่อแม่ก็ไม่ต้องคิดมากนะคะพักผ่อนเยอะให้สุขภาพแข็งแรงเถอะ นอกจากจะเห็นหน้าแล้วควรได้อุ้มและเล่นกับหลานไม่ใช่เหรอครับ?” เขาพยายามพูดโน้มน้าวพ่อแม่เขาเป็นพวกยิ้มธุรกิจและหัวการค้า
“นั่นสินะ”
“พูดแบบนี้มีผู้หญิงที่ถูกใจแล้วหรือไอแซ็ก?” เซรินถามอย่างยิ้ม ๆ แต่ภายในใจก็ยังแปลกใจที่ลูกชายรับปากง่าย ๆ ทั้งที่ผ่านมาพยายามเถียงและปฏิเสธมาโดยตลอด
“เรื่องนั้น...ไม่นานก็เจอครับ” เขาตอบอย่างไม่เต็มเสียงเพราะว่าเขาไม่มีทั้งนั้นผู้หญิงเป็นพวกรำคาญและน่าเบื่อสำหรับเขา
“ดี ๆ พามาให้พ่อแม่รู้จักบางสิ”
“เอาไว้ก่อนแล้วกันครับ งั้นผมขอตัวไปทำงานก่อนพ่อแม่ก็พักผ่อนเยอะ ๆ นะครับเดี๋ยวผมกลับมา” ไอแซ็ก บอกลาพ่อแม่ก่อนจะลุกออกจากโต๊ะอาหารเพื่อไปทำงานเหมือนทุกวัน
“ไอ้เปรม” เขาเรียกเลขาคนสนิทที่รวมตำแหน่งบอดี้การ์ดไปด้วย
“ครับ ท่านไอแซ็ก”
“ประกาศออกไปว่ากูต้องการผู้หญิงที่เพียบพร้อมมาเป็นแม่ของลูก”
“ครับ?” เปรมทำหน้างง
“พ่อแม่กูอยากมีหลานเพราะงั้นกูอยากผู้หญิงมาอุ้มท้องลูกให้กู” นี่คือสิ่งที่ไอแซ็กคิดระหว่างทานอาหารกับพ่อแม่
“เอ่อ เอาแบบนั้นเลยเหรอครับ?” เปรมถามออกไปอย่างไม่แน่ใจ
“กูเคยพูดเล่นหรือไงไปเตรียมรถได้แล้ว”
“คะครับท่าน”
- ผู้เขียน
