“ทำไมบ้าอะไร?!”
“ทำลูกไง! แต่งงานมาตั้งนานแล้วควรทำได้แล้วไหมฉันเบื่อนอนกอดเธอแล้ววะ!!” หมับ! พรึ่บ! เขาจะเข้ามากอดฉันแต่ว่าฉันเอียงหลบทันและวิ่ง!! จะอยู่ทำไมเล่า?!
“ฉันไม่ทำนะ!!ไอแซ็ก!!ฉันไม่เล่นนนนนนน!!” ฉันวิ่งหนีไปรอบห้องเขาเองก็ตามฉันเหมือนกัน
“ฉันก็ไม่ได้เล่นฮันน่ามามีอะไรกันเถอะครั้งเดียวพอสัญญาเธอจะได้ท้องไง”
“ก็วันนี้ฉันไม่พร้อมนิ!!” พูดง่ายเหลือเกินนะพ่อคุณ!!!ใช่สิ! เขามันเป็นผู้ชายจะพูดหรือทำอะไรก็ได้ไม่ได้เป็นคนท้องไงเลยพูดง่าย ๆ ทำอะไรง่าย ๆ อยากทำอะไรก็ทำ
“พร้อมเถอะฉันไม่ไหวละ”
“มะไม่ไหวเรื่องอะไร?” ฉันถามเสียงสั่น
“อยากอะ”
“ยะอยาก?!” 0.0 ตาโตแล้วฉัน
“มาเถอะฮันน่านะ ๆ ” จากโมโหกลายเป็นหมาน้อยขี้อ้อนมันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?!
“ฉะฉันยังไม่พร้อมอะถ้านายอยากทำเรื่องอย่างว่านายออกไปซื้อกินก็ได้ฉันไม่ว่าอะไรหรอก”
“ไม่เอา! ฮันน่าเราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะและเราก็ต้องมีลูกด้วยก
