ผ่านไป 5 นาที นาวเดินกลับมาแล้วนั่งซ้อนที่หลังของฉัน วางถุงของกิน น้ำเปล่า 2 ขวดใหญ่ และเบียร์ 3 ขวดลงข้างกายฉัน ต่อจากนั้นนาวโอบกอดฉัน ดันตัวฉันให้พิงที่หน้าอกเขา แล้วเขาก็เอาคางมาเกยที่ไหล่ของฉัน ลมหายใจที่เป่ารดฉันมีกลิ่นเบียร์
“คืนนี้นอนที่นี่กันเนอะ อยากดูพระอาทิตย์ขึ้น” ไม่นอนที่นี่แล้วจะกลับยังไงล่ะ ในเมื่อตอนนี้มันดึกมากแล้ว รถสองแถวก็หมด แล้วยิ่งรถเมล์ที่จะไปบ้านก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย เที่ยวสุดท้ายน่ะหกโมงเย็น
“ปล่อยเรื่องเหี้ย ๆ ทิ้งไปเถอะ ทำสมองให้โล่ง แล้วคิดแค่เรื่องกูก็พอ คิดหาเหตุผลที่ทำยังไงกูถึงจะเบื่อมึง กูถึงจะเลิกยุ่งกับมึง” สอดมือเข้ามาในเสื้อของฉัน แล้วก็วางทาบที่เต้านม
“แล้วแบบไหนมึงถึงจะเบื่อ” ตอนนี้หยุดร้องแล้วค่ะ ร้องมาก ๆ ก็เหนื่อย
“ไม่รู้”
“อะไรของมึงเนี่ยนาว”
“ทำไม ก็กูไม่รู้ แต่ตอนนี้กูก็เริ่มเบื่อนิด ๆ แล้วล่ะ เซ้าซี้” หอมซอกคอฉันค่ะ อะไรของนาวมันเนี่ย
