ผมนั่งมองโทรศัพท์สลับกับมองนาฬิกาอยู่หลายชั่วโมงโดยมีไอ้ตะวันนั่งอยู่ไม่ห่าง มันก็ไม่ลุกไปไหนนะแถมท่าทีของมันก็ยังไม่แสดงความเบื่ออีกด้วยมันนั่งอ่านหนังสือไปกินกาแฟไป อย่างกับเจ้าชายในนิยาย ออร่านี่พุ่งมาเชียวแทงตากูจะบอดอยู่ละ
“โอ้ยยยร้อนจังเลย” เสียงไอ้แสบน้องสาวของผมดังมาแต่ไกลเลย แล้วพอเห็นว่าผมนั่งรออยู่ไอ้แสบก็ชะงักเบรกหัวทิ่มทำเอาแม่ที่เดินตามหลังมาชนเข้าอย่างจัง
“อะไรเนี้ยรักเอย หยุดทำไมลูก”
“แม่พี่ร้ายนั่งอยู่” แม่มองมายังผมที่นั่งรอ สายตาของแม่ดูเครียดมาก เอาจริงผมก็ไม่อยากถามอะไรแม่ตอนนี้หรอกนะ เพราะผมกลัว กลัวคำตอบที่จะได้รับมันจะยิ่งเสียใจ
“ร้าย มีอะไรลูก นั่งรอแม่กันอยู่เหรอ”
“ครับ แม่ไปไหนมาอ่ะ”
“อ๋อ พอดีแม่พาน้องไปเลือกชุดนะ น้องมีรำแสดงที่โรงเรียนด้วยนะลูก”
“แล้วได้มั้ยครับ”
“ได้ซิ ว่าแต่ร้ายมีอะไรรึเปล่า หน้าร้ายเครียดนะ”
“ไม่มีอะไรครับ แม่กินอะไรมากันรึยัง ผมทำอ
