ตอนที่ 2 ความจริงแค่โกหกใช่ไหม 1
1322 คำ
"ไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวอาไปส่ง"
"ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เราไม่ซ้ำตอนเช้ากันอีกสักรอบเหรอคะอาทศขาาาา"
ใบหน้าสวยออดอ้อน ถ้าได้มีอะไรกับเขาจริงๆ มันจะสมบูรณ์ที่สุด เตะเรื่องโกหกเมื่อคืนทิ้งไปแล้วจดจำแต่เรื่องที่เขาทำกับเธอในเช้านี้ว่าเรามีอะไรกันแล้วจริงๆ
ใช่ เธอโกหกเขาว่าเมื่อคืนเรามีอะไรกัน ความพยายามของเธอคือเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองจนเปลือย จากนั้นไปจัดการกับเสื้อผ้าของอาทศต่อ แต่เพราะอาทศตัวโตมากเลยทำให้เธอถอดได้แค่เสื้อของเขาก็เหนื่อยแล้ว
นั่งหอบหายใจแฮกๆ มองคนหลับเปลือยท่อนบน คนอะไรหุ่นดี๊หุ่นดี หุ่นเซ็กซี่สุดๆ กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ มองตรงไหนก็แน่น! จนมันอยากมองหรรมบ้าง ฮ่าาาา แต่ไม่มีปัญญาถอดกางเกง
อีพริกหวานเซ็ง!
สุดท้ายได้แต่เขยิบเข้าไปนอนกอดคนตัวอุ่น อุณหภูมิร่างกายของอาทศค่อนข้างสูงเพราะเขาดื่มแอลกอฮอล์
เอาศีรษะหนุนแขน วางแขนเรียวพาดไปบนแผงอกเปลือย ได้กลิ่นหอมของโรออนสะอาดๆ ของผู้ชายลอยออกมาเธอยิ่งเอาหน้าซุกใหญ่
กลิ่นแก่อะไรไม่มี มีแต่กลิ่นหอมบนตัว อาทศดูแลตัวเองมาดีมากๆ
เมื่อก่อนคิดว่าตัวเองแค่รู้สึกดีกับเพื่อนรุ่นน้องของพ่ออย่างคนเป็นอา แต่พอได้ยินว่าเขาหย่าขาดกับเมียเธอมั่นใจว่าตัวเองชอบอาทศอย่างผู้หญิงกับผู้ชายร้อยเปอร์เซ็นต์!
จนมันกลัวว่าอาทศจะไปแอบมีเมียใหม่ที่ไม่ใช่เธอ จึงได้กล้าทำเรื่องไม่ดีลากอาทศเข้าโรงแรมเสียเอง!
พอได้มาอยู่ด้วยกันแบบนี้แล้ว เธอคิดว่าตัวเองตัดสินใจไม่ผิด เธอชอบอาทศเข้าเต็มประตู
แต่ไม่รู้หากวันหนึ่งอาทศมารู้ความจริงเข้าว่าเธอเป็นคนวางแผนทำเรื่องนี้ทั้งหมดอาทศจะโกรธเธอไหม
"อย่าเลย ป่านนี้ที่บ้านพริกตามหาแล้ว"
เขาไม่มีอารมณ์หรอกในเมื่อคำถามยังเต็มหัวเขาไปหมด และเขาเองก็ยังมองพริกหวานไม่ต่างจากหลานสาวเขาจะไปทำแบบนั้นอีกได้ยังไง
แล้วนี่พริกหวานบอกพ่อตัวเองว่าจะกลับกับเขาตั้งแต่เมื่อคืนใช่ไหม ความจริงคือตอนนี้ยังไม่ถึงบ้านด้วยซ้ำ
ไม่ใช่พี่ชิตเตรียมปืนลูกซองไว้ยิงเขาแล้วเหรอที่กล้าพาลูกสาวของท่านหายไปทั้งคืน เขาจะไปแก้ตัวกับคนพี่ยังไงดี
พริกหวานทำหน้ายู่ แต่ก็ยอมพยักหน้าออกมา
"งั้นเราไปอาบน้ำพร้อมกันไหมคะ"
ในเมื่อไม่ทำก็ไปอาบน้ำด้วยกันดีกว่า เธอยังไม่ได้เห็นบักอร่อยของอาทศเลยว่าจะโอ้โหขนาดไหน! แต่ถ้าดูจากสัดส่วนของร่างกายไม่ธรรมดาแน่
เขาบอกว่าคนที่ขายาวมักจะมีไอ้นั่นยาวด้วย แล้วอาทศก็ตัวสูง อีกทั้งไม่ใช่คนผอมแห้งแรงน้อย เพราะฉะนั้นบักอร่อยมันต้องยาวและใหญ่มากๆ ด้วย!
ไปกันเถอะ ไปให้อีพริกดูเป็นขวัญตาหน่อยเถอะอาทศขา..
(บักอร่อย=ของแซ่บของผู้ชาย)
"ไม่ล่ะ พริกไปอาบเถอะ เดี๋ยวอาขอออกไปดูดบุหรี่หน่อย"
เขาเครียดมากๆ ตอนนี้จึงอยากผ่อนคลาย
"ดูดบุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ มาดูดนมพริกดีกว่าค่ะปลอดภัยไม่เป็นโรคแน่นอน"
พริกหวานทำท่าจะรั้งผ้าห่มออกจากตัว แต่โดนมือหนารีบตะครุบไว้
"พริก"
ทศวรรษส่ายหัวห้ามปราม
"ทำไมคะ ทีเมื่อคืนอาทศยังดูดนมพริกเลยค่ะ อาอย่าทำเหมือนว่าเรายังไม่มีอะไรกันได้ไหมคะ"
พริกหวานหน้าบึ้งกับคนที่ไม่ยอมดูของสวยๆ งามๆ บนตัวเธอ ทั้งที่เธอใจกล้าเปลื้องผ้าต่อหน้าเขาขนาดนี้
"เอาไว้คราวหลังแล้วกัน อาอยากดูดบุหรี่แล้ว"
ทศวรรษเลือกตัดปัญหา หากบอกว่าไม่ทำอีกพริกหวานคงไม่ยอมแน่ เขาจึงเลือกบอกอย่างนี้ดีกว่า
"วันไหนคะ วันไหนที่เราจะมาทำเรื่องอย่างว่ากันอีก"
พริกหวานแววตาเป็นประกาย เอาแล้ว เราจะได้มีอะไรกันจริงๆ แล้วสิทีนี้ อิอิ อีพริกหวานจะได้ลบเรื่องที่เธอแอบโกหกอาทศออกจากหัวสักที
"เดี๋ยวอาจะบอกเอง"
"งั้นเอาเบอร์อามาค่ะ"
พริกหวานเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองที่นอนเล่นฆ่าเวลารออาทศตื่นนอนเมื่อเช้ามาเตรียมกดเบอร์โทรของเขา กระทั่งเขาเป็นฝ่ายบอกเธอ เธอจึงลองโทรออก ปรากฏว่าเขาไม่ได้โกหก โน้มใบหน้าเข้าไปหอมแก้มสากฟอดนึงให้ชื่นใจ
"อย่าลืมโทรมานะคะ"
ทศวรรษพยักหน้า ทำท่าจะอุ้มพริกหวานลงจากตัก แต่อีกฝ่ายกลับเอามือตวัดรัดต้นคอ
"หอมแก้มพริกก่อนสิคะ"
เอียงข้างแก้มให้หน่อยนึง หอมเหมือนที่เธอหอมเขาเมื่อกี้น่ะ
"พริก"
"แค่หอมแก้มก็ไม่ได้เหรอคะ" พริกหวานเกิดน้อยใจขึ้นมา
"หรือความจริงแล้วอาทศรังเกียจพริกคะ ที่พูดเมื่อคืนว่าชอบพริกอย่างนั้น รักพริกอย่างนี้ ความจริงแค่โกหกเพื่อให้ได้กินพริกใช่ไหมคะ"
"อาพูดแบบนั้นเหรอ"
อาไม่ได้พูด แต่อีพริกหวานแต่งเรื่อง!
"ก็ใช่น่ะสิคะ ถ้าอาทศไม่พูดพริกน่ะเหรอคะจะยอมให้อาเปิดซิง ทีแรกพริกก็ขัดขืน แต่พออาเอาแต่พูดว่าชอบพริกมากพริกก็เลยใจอ่อน บวกกับพริกเหนื่อยด้วย จากนั้นเราก็มีอะไรกันค่ะ"
"นี่เรา.."
พริกหวานยังไม่เคยมีอะไรกับใครเหรอ แล้วเขาเป็นคนแรกของเธอ
"ใช่ค่ะ อาทศคือผู้ชายคนแรกของพริกนะคะ แต่พริกคงไม่มีเลือดให้อาเห็น ใช่ว่าคนซิงทุกคนจะมีเลือด และพริกก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ แต่มันเจ็บมาก! ครั้งแรกพริกเจ็บจนร้องไห้เลยค่ะ"
ทศวรรษได้ยินดังนั้นยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ มันอยากทุบกระบาลตัวเองจริงๆ
"ไหนๆ เมื่อคืนก็ได้เปิดซิงพริกแล้ว แค่หอมแก้มพริกแค่นี้เอง แสดงออกให้พริกเห็นว่าอาทศพร้อมรับผิดชอบพริกหน่อยได้ไหมคะ"
ทศวรรษทำใจอยู่พักนึง ก่อนจะเป็นฝ่ายโน้มใบหน้าขึ้นไปหอมแก้มพริกหวาน ทำเอากายสาวขนลุกซู่ขึ้นมา ดีใจจนเนื้อเต้น
ไรหนวดที่อาทศโกนมันออกจนหมด ทว่าผู้ชายน่ะ มันก็ยังคงสากอยู่ พอมันมาโดนแก้มนุ่มของเธอเลยรู้สึกจั๊กจี้ ทำให้นึกไปถึงเวลานั้นเลย
อ๊ายยย!!! มันคงเสียววูบวาบน่าดู
"แก้มพริกหอมไหมคะอาทศขาาาา"
ไม่รู้สิเขาไม่ได้สูดกลิ่น แค่เอาจมูกแตะเฉยๆ
"อาทศขา..แก้มพริกหอมมั้ยคะ"
พริกหวานถามอีกครั้งเมื่อเห็นเขายังนิ่ง
ทศวรรษพยักหน้า นั่นทำให้พริกหวานรู้สึกว่าเขาโกหก
"งั้นไม่เป็น.."
ฟอดดดด
"อาทศ..."
พริกหวานหน้าแดงเมื่อเขาโน้มมาหอมแก้มเธอซ้ำ และคราวนี้ได้ยินเสียงชัดมาก นี่สิที่อีพริกหวานต้องการ
"หอมไหมคะ"
พริกหวานถามยิ้มๆ ทำไมอาทศน่ารักจัง
"หอมครับ"
งื้ออออออ ไอ้นี่ก็น่ารักเหมือนกัน คำว่า 'ครับ' ของอาทศนี่มันชวนน้ำพุ่งจริงๆ
เธอจะทนไหวเหรอเนี่ยหากต้องรอให้อาทศเป็นฝ่ายนัดมาเจออีกครั้ง เผลอๆ อีพริกหวานมีตามเสิร์ฟถึงบ้านอ่ะ
- ผู้เขียน
