Chapter 14 ลูกเต๋าเขย่ารัก
มันช่างเป็นวันเกิดที่กิ่งดาวมีความรู้สึกราวกับฝันไป หากว่าทั้งหมดนี่เป็นความฝันเธอก็แทบไม่อยากลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าโลกแห่งความเป็นจริงมันช่างโหดร้ายเพียงใด เธอขออยู่กับความฝัน ความสุขจอมปลอมนี้ตลอดไป
“น้องกิ่งคิดถึงอาชัชจัง เมื่อไหร่อาชัชจะกลับมากอดน้องกิ่งสักที”
กิ่งดาวพลิกตัวไปมาบนที่นอน ฉวยหมอนข้างมากอดก่ายแล้วอิงหน้าซบ หลับตาพริ้มจินตนาการถึงใบหน้าหล่อเหลาของหนุ่มใหญ่วัยกลางคน แต่กระนั้นเขากลับมีใบหน้าอ่อนกว่าวัย ช่างเอาอกเอาใจจนเธอหลงรักเขาหมดทั้งหัวใจ
สายลมเย็นพัดผ้าม่านลูกไม้สีขาวให้ไหวลู่ไปตามแรงลม แสงแดดอ่อนๆ ทาทับลงบนผิวสวยที่สวมชุดนอนบางเบา หญิงสาวบิดกายก่อนจะค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นนั่ง ผมยาวสลวยยุ่งเหยิงทว่ากลับทำให้เธอดูเป็นสาวเซ็กซี่มีเสน่ห์ ไม่ใช่สาวน้อยกะโปโลอีกต่อไป เธอได้ก้าวเข้าสู่โลกของผู้ใหญ่อย่างเต็มตัว เพราะอีกไม่กี่เดือนเธอก็จะย่างเข้าสู้
