สองวันถัดมา มีรถยนต์คันหรูดูแปลกตาขับเข้ามาจอดภายในบ้าน ชายหนุ่มวัยไม่เกินสี่สิบห้าปีท่าทางภูมิฐานดูดีในชุดเสื้อยืดสีทึบกางเกงยีนขายาวลงมาจากรถ พร้อมส่งยิ้มทักทายให้
“คุณอุ่นรึเปล่าครับ”
เจ้าของชื่อขมวดคิ้วนึกแปลกใจ เพราะเธอไม่รู้จักชายคนนี้ แต่ยังตอบรับเขา “ค่ะ”
“ผม...วิษณุ เรานัดดูที่กันไงครับ”
สิ้นคำอธิบายสั้นๆ มัชฌิมาพยักหน้าส่งยิ้มเป็นมิตรให้ทันที
“อ้อ...ค่ะ”
“คุณแม่ขา …”
เสียงเรียกมาก่อนตัวพร้อมร่างเล็กของบุตรสาวโดยมีเด็กมายตามมาห่างๆ เรียกสายตาของคนมาใหม่ เธอจึงรีบบอกลูกรักให้ทักทายแขก
“สวัสดีค่ะก่อนเร็ว”
“ลูกสาวเหรอครับ”
วิษณุถามหน้าเจื่อนมีแววผิดหวังเล็กน้อยบนใบหน้าของหนุ่มใหญ่
“ค่ะ”
มัชฌิมาตอบรับแล้วลดตัวลงเพื่ออุ้มลูกน้อยขึ้นมาแนบอกพยักหน้าบอกเด็กมายว่าเธอจะดูบุตรสาวเอง
“อยากเดินดูตรงไหน บอกได้เลยนะคะ”
วิษณุส่งยิ้มสุภาพมาให้ เกิดถูกใจสาวตรงหน้าขึ้นมาติดหมัด แม้จะม
