ใจลอยไปหาใคร?
ป่านนี้พี่ธามจะทำอะไรอยู่นะ ?จะกินข้าวรึยัง? แล้วพี่เค๊าอยู่แถวไหนของอ่าวไทย? ทำไมถึงได้คิดถึงแต่เขาล่ะเนี้ย? คำถามเดิมๆถูกตั้งขึ้นในหัวเมื่อนึกถึงใบหน้าของผู้เป็นสามี เด็กสาวได้แต่สงสัยตัวเองที่คิดถึงเขาได้ตลอดเวลา ทำไมกันนะ อยู่ด้วยกันไม่นานทำไมถึงได้รู้สึกผูกพันอย่างนี้ กลับมาเร็วๆนะพี่ธาม หนูคิดถึง
“ตัว ใจลอยออกอ่าวไทยไปแล้วหราาาา” พัญวลัยเอ่ยถามขณะวางจานข้าวราดแกงเขียวหวานลงตรงหน้าพิมพ์ลภัส เพราะเพื่อนใหม่ของเธอยังไม่รู้ที่ทางนักเธอจึงให้มารอที่โต๊ะประจำของเธอส่วนตัวเองเดินไปซื้ออาหารเอง เสียงของพัญวลัยไม่ได้ทำให้คนใจลอยหลุดจากภวังค์ความคิด
“นี่ๆๆ ตัว เลิกใจลอยได้แล้ว กลับมาๆ. “ พัญวลัยเอ่ยพร้อมกันเขย่าแขนเพื่อน
“โอ้ยตัวทำอะไรเนี้ยยัยเพี้ยน มาเขย่าทำไม ไม่ใช่นมกล่องจะได้เขย่าก่อนดื่ม” พิมพ์ลภัสเอ่ยโวยใส่ กำลังคิดถึงพี่ธามอยู่ดีๆยัยเพี้ยนจะเขย่าทำไมก็ไม่รู้
“นี่ยัยพร
