ตอนที่ 10 บังเอิญรู้ตัวคนร้าย
พริมาหลับหูหลับตา ลำแขนรัดลำคอแกร่งไว้แน่นตาก็หลับปี๋เธอแค่สงสัยทำไมใบต้นกล้าถึงหายไปเป็นรูโหว่ ใครจะไปคิดว่าเปิดไปจะเจอหนอนเขียวยักษ์ตัวใหญ่ได้ขนาดนี้ ถ้าเธอกำไปโดนอะไรนุ่ม ๆ คงเป็นลมคาที่
“ทำบ้าอะไรของเธอ!!” พ่อเลี้ยงของไร่เดชาปล่อยมือจากการรับน้ำหนักอีกคนแต่ถึงอย่างนั้นคนที่เกาะเขาแน่นกว่าตุ๊กแกก็ยังไม่ยอมลงไปยืนดี ๆ
“ฉันกลัวหนอนนี่!” พริมาว่าทั้งยังหลับตาเธอเกาะเขาไว้แน่นแค่ไม่ต้องไปยืนใกล้แปลงผักนั่นก็พอ
“ลงมา!” พ่อเลี้ยงมังกรสั่งเสียงเข้มตอนนี้คนงานต่างหยุดงานในมือแล้วเอาแต่มองเขาตาจะถล่นออกมาด้านนอกอยู่แล้ว เขาจึงส่งสายตาดุ ๆ กลับไป บางกลุ่มกลัวจนเดินหนีไปทำงานอย่างอื่นแทนการอยู่ในเฮาส์ “นี่เธอ!” รัดแน่นขนาดนี้กะจะฆ่าเขาทางอ้อมหรือไงกัน
“ไปตรงนู้น พาไปส่งตรงนู้น” พริมาผละตัวออกมาจากซอกคอหนาชี้ไปที่อื่นตรงที่ไม่ใช่เเปลงผัก
“ถ้าไม่ยอมลงฉันจะโยนเธอลง
