“บ่าว..ไม่ได้ตั้งใจเจ้าค่ะ คุณหนูจะให้บ่าวรีบไปตามม่านลู่กลับมาก่อนหรือไม่เจ้าคะ”
“เจ้าคิดมากเกินไปแล้วม่านอวี้ ดีเสียอีกที่เจ้าคิดได้ละเอียดรอบคอบ ยามนี้ข้าเป็นสตรีที่ออกเรือนแล้วนะ มีบุรุษแปลกหน้ามาถึงเรือนจะให้ข้าออกไปรับหน้าเองก็คงไม่ดี บอกกล่าวคนสกุลเย่ไว้น่ะถูกแล้ว ส่วนเขาจะมาหรือไม่ก็แล้วแต่เขา”
เรื่องนี้หญิงสาวรู้สึกขอบคุณสาวใช้ของนางจากใจจริง เมื่อครู่นางคิดจะออกไปเปิดประตูรอรับคนกลุ่มนั้นอยู่แล้วเชียวและนั่นน่าจะเป็นเรื่องที่ไม่งามอย่างยิ่ง
นางตั้งใจเอาไว้แล้วว่านิยายของนางจะไม่ดึงดราม่า ไม่จำเป็นต้องมีฉากทะเลาะเบาะแว้งกับคนในครอบครัว นางจะทำตัวสวยๆ เป็นมิตรกับผู้คนและสิ่งแวดล้อม กินอิ่มนอนอุ่นตามประสาของนาง
นางไม่ได้ต้องการร่ำรวยหรือมีอำนาจเหนือมนุษย์ ไม่เช่นนั้นนางคงยกก้นหอบผ้าตามองค์ชายรองไปชิงตำแหน่งฮองเฮากับกู้ลี่หม่านไปแล้ว
กู้ลี่ถิงตัดสินใจเดินกลับเข้าไปในเรือนเก็บฟืน
