ช่วงเย็นของวันถัดมา ปราบแวะมารอรับบีที่คณะ เพราะบีโทรหาเค้าว่าวันนี้งดซ้อมอยากไปกินข้าวด้วยกัน หลังจากที่ไม่ค่อยได้เจอกันมาหลายวันแล้ว ปราบไม่ได้ติดอะไร เค้ามานั่งรอบีที่ตึกคณะนิเทศกับฟาน ที่มานั่งคอยเป็นเพื่อน
ระหว่างนั้นปราบเหลือบไปเห็น มีน ผู้ชายแปลกหน้าที่เข้ามาทักจีนที่สนามบาสเมื่อวาน ปราบสงสัยเจตนาของมีน เค้าคิดว่ามีนจะต้องเข้ามาจีบจีนแน่ ๆ และเหตุการณ์ต่าง ๆ ไม่น่าจะใช่เรื่องบังเอิญ
มีนเดินลงมาจากตึก เห็นปราบนั่งอยู่กับเพื่อน จึงแกล้งเดินเข้ามาทักทาย
“สวัสดี จีนไม่มาด้วยหรอ” มีนเอ่ยทักพร้อมรอยยิ้มเยาะ
“ถามทำไม ไม่เห็นก็แปลว่าไม่มา” ปราบตอบกลับ ไม่ได้มองหน้าคนถามด้วยซ้ำ
“อ่อ...วันนี้มารับ ‘แฟน’ เลยพามาไม่ได้สินะ” มีนถามกลับ จงใจเน้นคำว่าแฟนเป็นพิเศษ ปราบได้ยินลุกขึ้นหันไปเผชิญหน้ากับมีนทันที ฟานรีบลุกจับไหล่ปราบไว้ เค้าไม่อยากให้มีเรื่องกัน
“แล้วมึงเสือกอะไรไม่ทราบ รู้เรื่องพวก
