ด้านสมายและโบว์ วิ่งตามเพื่อนออกมา แต่ก็ไม่ทัน พวกเค้ามองหาจีน หายังไงก็ไม่เจอ สมายหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความไปหาจีน
สมาย : จีนอยู่ไหน เราจะไปหา
จีน : ขออยู่คนเดียวแปปนึงนะ
: เจอกันคืนนี้ นั่งเล่น ตอน 3 ทุ่ม
สมาย : ไปรับมั้ย แกเอารถมาก็กลับไม่ได้หรอก
: รอที่คอนโด 2 ทุ่มจะเข้าไปรับ
: ถ้าไม่ให้ไปรับ ก็ไม่ต้องไป ชั้นไม่ให้แกขับเองแน่ ๆ
จีน : ก็ได้ เจอกัน
พอคุยกับจีนเสร็จ สมายก็กดโทรออกหาอีกคน
‘เจอมั้ย เป็นไงบ้าง โอเคกันรึเปล่า’ ปลายสายเอ่ยถามทันทีที่รับสาย
“ไม่เจอว่ะ แต่ตอบข้อความอยู่นะ ทางนั้นล่ะ” สมายถามอาการอีกคน
‘หมาดีดีเนี่ยแหละ บอกเค้าไม่ทันไง เค้าวิ่งไปแล้ว สุดท้ายก็ร้องไห้ฟูมฟาย’ เสียงถอนใจดังมาตามสาย
“นั่งเล่น 3 ทุ่ม จะตามไปมั้ย จีนมันนัด”
‘ให้ตามไปเก็บศพแบบวันนั้นไง๊ ถ้าไปเจอกันจะไม่ยิ่งแย่หรอ’ ฟานถามกลับขำ ๆ เดาได้เลยว่านัดกันไปเมาแน่นอน
“ก็อย่าเพิ่ง
