“คุณหมอมาทำอะไรที่โรงพยาบาลอีกคะ” หมอมินาถามทันทีที่เห็นหน้าครูซ
“ผมชอบที่จะนอนที่นี่มากกว่า”
“หื้อ... คุณหมอครูซ นี่เรื่องจริงหรือคะ” หมอมินาพูดแบบไม่น่าเชื่อ
“คุณเลิกงานแล้วหรือ” หมอครูซถาม
“ค่ะ”
“ไปดื่มอะไรอุ่น ๆ ที่ห้องของผมก่อนไหม” ครูซไม่เคยเอ่ยปากกับใครแบบนี้
หมอมินาเอียงหน้ามองเขา แทบไม่เชื่อหูของตัวเอง เธอยิ้มย่องในใจ
“ฉันคิดว่า เอ่อ...”
“ผมแค่อยากจะคุยกับคุณให้มากกว่านี้ เราอาจจะคุยกันน้อยไปจริง ๆ คุณก็เพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ไม่นาน ผมก็อยากจะ... ”
“ไม่ปฏิเสธค่ะ ฉันยินดี” เธอยิ้มกว้าง แค่เขาเปิดทางให้เธอแบบนี้ เธอก็ดีใจมากแล้ว
สองคนเดินไปทางห้องทำงานของหมอครูซที่อยู่ชั้นสูงสุดของอาคารแห่งนี้
บนห้องของหมอครูซ
“มินาไม่คิดเลยนะคะว่าบนตึกนี้วิวกลางคืนจะสวยขนาดนี้ และห้องของคุณหมอน่าอยู่จริง ๆ ค่ะ” หมอมินาเดินมาจากระเบียงห้อง
หมอครูซเจ้าของห้องเดินถือแก้วไวน์สีแดงมาสองแก้ว แ
