เจ้าอี้เฟยหยุดยืนที่หน้าห้องของเฉียนเฟยเฟย หญิงสาวเคาะประตูสองทีก่อนก้าวเข้าไปด้านใน เธอเห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงยืนหันหลังล้วงกระเป๋ามองออกไปนอกหน้าต่าง เจ้าอี้เฟยเดินช้าๆ ไปหยุดอยู่ด้านหลังเขาอย่างเงียบกริบ
"มีอะไรคะ" เจ้าอี้เฟยเอ่ยปากถามท่ามกลางบรรยากาศแห่งความอึดอัดของตัวเอง
โจวเจี๋ยหลุนหันหลังกลับมาช้าๆ ท่าทางสง่างามและความหล่อเหลาภายใต้แสงไฟของเขาทำให้หญิงสาวรู้สึกตาพร่าเลือน เธอกระพริบตาหลายทีขับไล่ความหลงใหลไม่รู้เวลาของตัวเอง
"ถอดเสื้อออก" เขาสั่งเสียงเย็น
"อะไรนะคะ" เจ้าอี้เฟยตาโต นี่เขาคิดจะทำอะไรเธอมีรอบเดือนอยู่นะ
"ได้ยินคำสั่งแล้วไม่ใช่เหรอ"
"ค่ะ แต่ทำไมคะ" เจ้าอี้เฟยยกมือขึ้นกอดอกตัวเอง พลางถอยหลังไปหลายก้าว
"ไม่ต้องถาม แค่ทำตามที่สั่ง"
ดูเหมือนเขาจะโกรธจนหญิงสาวสังเกตุได้ถึงความแดงก่ำของใบหน้า และเส้นเลือดที่ปูดออกมาจากหน้าผากหญิงสาวส่ายหน้า แต่ดวงตาวาวโรจน์ก็ทำให้เธอต
