ดวงตาของโจวเจี๋ยหลุนไหวระริกด้วยความขบขัน เขารู้สึกเหมือนหญิงสาวจะแก่แดดคล้ายใครสักคนที่อยู่ในความทรงจำ
"คุณต้องการให้ผมพิสูจน์อะไรล่ะ" เขาเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
"กล้าพนันกับฉันไหมล่ะ" หญิงสาวไม่ยอมแพ้
"ทำไมผมต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย" เขาไหวไหล่พลางยกยิ้มมุมปาก
"ใช่มั๊ยล่ะ คุณไม่กล้ามีอะไรกับฉัน" หญิงสาวยักคิ้วให้เขาแบบที่ชอบทำ
โจวเจี๋ยหลุนตะลึงงันกับท่าทางคุ้นเคยแบบนั้น คนสองคนทำไมถึงได้เหมือนกันมากขนาดนี้ทั้งท่าทางและการพูดจาหรือแม้กระทั่งหน้าตาก็ดูคล้ายกันจนทำให้เขาคิดว่าคือคนๆเดียวกัน
"เธออยากมีอะไรกับฉันขนาดนั้นเลยเหรอ" น้ำเสียงปนดูถูกอย่างชัดเจน
"ฉันแค่อยากให้คุณรู้ว่าฉันก็มีดี คุณคงกลัวว่าหากมีอะไรกับฉันแล้วจะไม่สามารถปล่อยฉันไปได้ล่ะสิ" เจ้าอี้เฟยท้าทายน้ำเสียงเริ่มดังขึ้นโดยไม่สนใจบอดี้การ์ดสองคนนั่นอีกต่อไป
"ผมไม่พนันเรื่องไร้สาระกับคุณหรอก"
"ฉันรู้ดีว่าคุณปอดแหก" เธอยักคิ้วอีก
