"คุณไม่อยู่ในที่ที่ควรอยู่อีกแล้วนะคุณเฉียน" เขากล่าวเสียงเย็น ใบหน้างามซีดเผือดจะทำอย่างไรดีล่ะคราวนี้ เขาเห็นเหตุการณ์เมื่อสักครู่หรือเปล่านะ
"พี่เจี๋ยหลุนมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ แล้วมาทำอะไรที่นี่"
"ผมจะทำอะไรไม่จำเป็นต้องรายงานคุณ แต่คุณจะไปไหนจำเป็นที่ต้องรายงานผมเพราะคุณอาศัยอยู่ในบ้านผม"เขากล่าวเสียงราบเรียบ
"คือว่าวันนี้เป็นวันเกิดอาสามค่ะเฟยเอ๋อเลยมาอวยพรเสียหน่อย ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้ขออนุญาตพี่ก่อน" เจ้าอี้เฟยรีบบอกออกไปพลางแก้ตัว การที่เขาเห็นเธออยู่ที่นี่นับว่าเป็นเรื่องแย่ที่สุดแล้ว
"งั้นหรือ ถ้าเช่นนั้นผมขอตามคุณไปอวยพรอาสามด้วยแล้วกัน เสร็จแล้วจะได้กลับกับผมถ้าคุณแม่รู้เข้าต้องเป็นห่วงมากเลยรู้มั๊ย สร้างเรื่องอีกแล้วนะคุณ" เขาขยับมาใกล้ร่างน้อย เจ้าอี้เฟยผวาตกใจขยับไปจนชิดมุมลิฟ ประตูลิฟเปิดอีกครั้งมีหลายคนก้าวเข้ามาด้านในเบียดให้คนทั้งคู่อยุ่ในมุมที่ลึกที่สุด สองร่างแนบช
