"เชอะ บอกเป็นห่วงแต่ไม่เคยไปเยี่ยมฉันแม้แต่ครั้งเดียว ถ้าคิดว่าฉันจะเชื่อก็เรียกฉันลาโง่ได้เลย" เฉียนเฟยเฟยลอยมากอดอกมองใบหน้าอ้วนอูมของอาสาม อาสามของเธอคนนี้จะสุขสบายจนอ้วนท้วนเกินไปแล้วไม่นานคงได้ตายเพราะไขมันแน่นอน
"อาสามไม่ต้องห่วงนะครับ ตอนนี้เฟยเอ๋อแข็งแรงดีและมีเราตระกูลโจวคุ้มครอง ต่อไปคงไม่มีใครกล้าแตะต้องเธออีก" เสียงเย็นชาเอ่ยขึ้นมาจนทำให้สตรีสูงวันหัวเราะแห้งๆ ออกมา
ผู้คนเข้ามาร่วมงานล้นหลาม แขกวันนี้ประเมินคร่าวๆ มีหลายร้อยคนอาจจะเกือบพันคนได้ เจ้าอี้เฟยจึงรู้สึกวิงเวียนศีรษะขึ้นมาอย่างกระทันหัน เธอกระตุกแขนเสื้อของโจวเจี๋ยหลุนเบาๆ เขาหันมาเห็นใบหน้าซีดของเธอแล้วจึงพยุงมานั่งที่โต๊ะไม่ไกลจากเจ้าของงานนัก
"ขอโทษค่ะที่ทำให้ลำบาก อาจเป็นเพราะร่างกายไม่ได้คุ้นเคยกับผู้คนมานานเลยรู้สึกไม่ค่อยดี"
"ถ้ารู้ตัวแบบนี้ก่อนมาก็ดีสิ คนอื่นจะได้ไม่ลำบาก" เขานั่งลงบนส้นเท้าคุกเข่าตรงหน้าเ
