"ถ้ายังไม่อยากตาบอดก็เลิกมองเธอแบบนั้น" เสียงเกรี้ยวกราดดังขึ้นจนทำให้มู่หลิงเฉิงหัวเราะออกมา
"ไม่ทราบว่าคุณมีสิทธิ์อะไรมาพูดกับคู่หมั้นของน้องเฟยแบบนี้ครับ" เขายกไหล่ราวกับไม่สนใจ
"คนน่าจะรู้ตัวเองดีนะว่าเป็นฝ่ายขอถอนหมั้นตั้งแต่เฉียนเฟยเฟยเข้าโรงพยาบาล"
"ผมบอกคุณแล้วไงล่ะ ว่ามันก็แค่เรื่องเข้าใจผิดของคู่รัก ซึ่งผมไม่จำเป็นต้องอธิบายกับคุณซึ่งเป็นคนนอก ดูเหมือนว่าคุณจะสนใจคู่หมั้นผมเกินไปแล้วนะ"มู่หลิงเฉิงหันมาจ้องหน้าโจวเจี๋ยหลุน
โจวเจี๋ยหลุนทำหน้าขรึม ก่อนจะหยุดเดินแล้วหันมาจ้องตาของมู่หลิงเฉิงอย่างเฉยเมย
"ถ้าไม่ใช่เพราะหน้าที่หมอประจำตัว และเป็นเรื่องที่มีใครบางคนขอร้องให้ทำ ผมจะไม่ยุ่งกับขยะอย่างคุณเลย" เขาพูดก่อนจะคว้าข้อมือเล็กของเจ้าอี้เฟยซึ่งไม่รู้ตัวว่ากำลังเป็นประเด็นห้ำหั่นของผู้ชายทั้งสองอยู่แล้วพาตรงเข้าไปยังเรือนต้นไม้ด้านนอก
"ท่านประธานคะ" เจ้าอี้เฟยตกใจที่อยู่ๆ เขาก็
