"เรื่องพระราชทานหนังสือหย่าขาดของพวกเขารอไปก่อนเถอะ แต่ที่อิงเจาอยากจะไปพักกายพักใจที่เจียงหนาน ข้าอนุญาต นี่คือป้ายคำสั่ง มอบให้น้องภรรยานำติดกายไป แล้วประเดี๋ยวข้าจะสั่งการให้องครักษ์ส่วนตัวติดตามคุ้มกันพวกนาง บอกกับอิงเจาว่าป้ายคำสั่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นคน เงินทอง หรือนางต้องการสิ่งใด แค่ไปหาคนของทางการ นางจะได้ตามที่ต้องการ"
"ป้ายคำสั่งนี่จะสารพัดนึกเกินไปแล้วหรือไม่เพคะ"
"ข้าเป็นใครเล่า"
"ทราบแล้ว ๆ ว่าแต่องครักษ์พวกนั้นมิใช่จินอู่นะเพคะ"
"ย่อมไม่ใช่อยู่แล้ว ข้าบอกว่าส่วนตัวก็คือส่วนตัว หากเป็นจินอู่ เกรงว่าไม่พ้นคืนนี้ น้องชายของข้าก็คงตามตัวน้องสาวของเจ้าพบแล้ว"
"ดียิ่งเพคะ หม่อมฉันใจดีมอบแก้วตาดวงใจให้เขาไปดูแลแล้วกลับไม่คิดรักษา เช่นนั้นหากเขาสมองช้านักก็ให้เรื่องคราวนี้กระตุ้นเขาให้รู้ใจตนเองเร็วขึ้นเถอะ ของบางสิ่งได้มาง่ายเกินไปเขาก็ไม่เห็นคุณค่า"
"ดียิ่งที่สามีของเจ้าเป็นคนมี
