“ใช่ครับ เช่นซ้อมีตลาด แต่ซ้อไม่มีทุนมากพอที่จะสร้างโรงงาน หรือไม่อยากยุ่งยากต้องบริหารทั้งคนงานทั้งการผลิตต่างๆ ซ้อก็ทำตลาดมา แล้วก็มาจ้างทางเราผลิตให้ ติดยี่ห้อเป็นของซ้อ แต่ได้คุณภาพตามมาตรฐานของ ‘เฮง’ ทุกประการ ทำสัญญาซื้อขายกันปุ๊บ เราก็ผลิตส่งให้ตามที่ซ้อต้องการได้เลย”
“โห... ทิมไม่เคยรู้เลยนะคะ ว่าเส้นก๋วยเตี๋ยวแต่ละยี่ห้อที่วางขายในตลาดอาจมาจากโรงงานเดียวกัน”
“มันเป็นธุรกิจน่ะครับซ้อ เดี๋ยวซ้อก็เรียนรู้ไปเอง”
“ค่ะ ทิมจะพยายามเรียนรู้ให้ดีที่สุด”
“ถ้าไม่เข้าใจอะไรก็ถามเฮียหมี่ หรือถามเฮียก็ได้ มีซ้อมาช่วยอีกแรง เฮียหมี่จะได้เหนื่อยน้อยลง”
กรวินท์ยิ้มแห้ง แน่ใจว่าวงศวัฒน์คงไม่อยากให้หล่อนช่วยหรอก ที่พามาดูโรงงานก็คงพามาแบบเสียไม่ได้ เพราะเจ๊หงส์สั่งไว้ตั้งแต่เมื่อวาน สุดท้ายเขาก็ทิ้งหล่อนไว้กับน้องชายแล้วตัวเองก็หายไปไหนไม่รู้
จากนั้นวรพรตก็พาหล่อนไปดูโรงงานทำเส้นเล็ก
