ซวยแล้วไอ้ปลื้ม

1006 คำ

"เฮ้ยยาหยีมายืนทำอะไรตรงนี้!!" ทันทีแค่เสียงเพื่อนสนิทอย่างไอ้ยูดังขึ้นผมก็รีบผลักน้องจ๋าออกทันที จ๋า: พี่ปลื้มเป็นอะไรคะ ปึ้ง!! เสียงประตูห้องเปิดออกพร้อมกับยาหยีที่สาดน้ำเข้ามา ผมจึงต้องรีบใส่เสื้อผ้าให้ไวที่สุด ปลื้ม: ยาหยี! กรี๊ด!! จ๋า: อะไรคะเนี้ย! ยู: ยาหยีอย่าทำแบบนี้!! ยาหยี: หุบปากไปเลยพี่ยู!! พี่ปลื้มหนูรู้ว่าพี่เป็นเพื่อนสนิทกับพี่ชายหนูแต่ก็ช่วยให้เกียรติและเกรงใจกันบ้างนะคะ ไม่ใช่จะพาใครมาเอาก็ได้! ปลื้ม: คือพี่ขอโทษฟังพี่ก่อนนะ! ยาหยี: ออกไปจากอู่แล้วช่วยพาผู้หญิงคนนี้ไปด้วย! ปลื้ม: ยาหยีพี่ขอโทษ ไอ้ยูมึงช่วยคุยกับยาหยีหน่อยดิ ยาหยี: ถ้าพี่ยูไม่อยากโดนหนูด่าอีกคนก็ออกไปรอข้างนอก! ยู: ครับ! ปลื้ม: เชี้ย! ยาหยี: ออกไปได้แล้ว!! น้องจ๋ารีบวิ่งออกไปในสพาพเหมือนโดนลูกหมาตกน้ำส่วนชายหนุ่มก็พยายามเข้ามาอธิบายแต่ยาหยีไม่รับฟังพร้อมกับเชิญชายหนุ่มออกไป ยู: เดี๋ยวกูคุยกับยาหยีเองมึงกลับไปก่อนเถอะ ปลื้ม: เออ ฝากขอโทษน้องมึงด้วยนะกูผิดเอง ยู: เออๆ เมื่อรถของชายหนุ่มขับออกไปยูก็รีบเข้ามาอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ฟังแต่อธิบายยังไงก็ไม่ได้ทำให้ยาหยีมองชายหนุ่มในแง่ดีได้เลย ยาหยี: พี่ยูจะบอกว่าพี่ปลื้มนอนอยู่แล้วผู้หญิงคนนั้นเข้าไปปล้ำจนพี่ปลื้มมีอารมณ์หรอคะ ยู: ก็ประมาณนั้น ยาหยี: และมันสมควรที่จะมาทำที่อู่ไหม ถ้าเกิดมีลูกค้าจะทำยังไง! ยู: เอาเป็นว่าพี่จะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก สัญญา หลายวันผ่านไป ตอนนี้ปลื้มแทบจะไม่กล้าสู้หน้ายาหยีเลย แถมยังไม่มากวนใจเธออีก ยู: วันนี้วันเกิดพี่ไปงานเลี้ยงกับพี่ไหม ยาหยี: ก็ดีเหมือนกันหนูเบื่อๆ ว่าแต่หนูเข้าผับได้หรอคะ ยู: ผับไอ้ปลื้มสบายๆ ยาหยี: อ๋อ ค่ะ! เมื่อใกล้ถึงเวลายาหยีก็รีบแต่งตัวในชุดเกาะอกสีแดงกางเกงสีขาว ทำให้ผิวของเธอมันดูสว่างจนผู้ชายหน้าผับต่างจ้องมอง น้ำชา: เค้กมาแล้วค่ะ พีพี: วันนี้อียาหยีชนะเริ่ด ยอมค่ะ! เกล: พี่ยูจะด่าไหมเนี้ยมึงแต่งตัวโป๊ขนาดนี้ ยาหยี: ไม่ด่าหรอก ไปกันเถอะ ทั้งสี่สาวรีบเดินเข้ามาในผับแสงไฟที่ส่องกระทบผิวของยาหยีทำเอาดีเจถึงกับเอ่ยปากแซวจนหนุ่มไปต่างพากันจ้องมอง ฮั่น: ไอ้ยูน้องสาวมึงอย่างสวยเลย ปลื้มถึงกับสำลักเหล้าทันทีเมื่อเห็นยาหยีเดินถือเค้กเข้ามา พร้อมกับแสงไฟที่สาดส่องไปหาเธอ ยู: ไอ้ตัวแสบขอบใจนะ เกล: วันนี้เพื่อนหนูสวยไหมพี่ยู ยู: สวยมาก ให้แค่วันนี้นะ! ยูยื่นมือมาดีดหน้าผากน้องสาวเบาๆก่อนจะพามานั่งที่โต๊ะ จากนั้นก็ชงเหล้าบางๆให้เธอ ปลื้ม: กินได้หรอ //ผมถามยาหยีขณะที่เธอหันมามองหน้าผม ยาหยี: กินได้ค่ะ มีปาก! ปลื้ม: เรื่องวันนั้นพี่ขอโทษนะ ยาหยี: ค่ะ วันนี้ยาหยีดูโตเป็นสาวจนปลื้มเอาแต่มองด้วยความเสน่หาและหวงเรือนร่างของเธอ ที่เปิดจนเกือบเห็นหน้าอก ฮั่น: สนใจหรอ? ปลื้ม: เปล่า! ฮั่น: น่ารักฉิบหาย อยากจีบเลยกู ปลื้ม: ไอ้ยูไม่ยอมหรอกมันเคยพูดอยู่ สองหนุ่มกระซิบกระซาบกันจนยาหยีขอตัวไปเข้าห้องน้ำทำให้ปลื้มต้องแอบเดินตามออกมา ปึก! "เฮ้ยมึงใช่ไหมที่มายุ่งกับเมียกู!" ปลื้ม: ใครเมียมึง!! "จ๋าไงเมียกู!" ปลื้ม: เมียมึงแล้วทำไมถึงมาหากูถึงที่วะ! "มึงคิดว่ามึงเจ๋งนักหรอไอ้ลูกหมา!!" ยาหยีเดินออกมาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นกลุ่มชายฉกรรจ์3คนกำลังยืนล้อมชายหนุ่มอยู่ เธอพยายามฟังถึงได้รู้ว่าเป็นเรื่องหึงหวงกัน "มึงอย่าคิดว่าเป็นลูกนักการเมืองแล้วจะทำอะไรก็ได้นะ!" ปลื้ม: กูต้องกลัวพวกมึงไหมครับเนี้ย! "มึง!!" ยาหยี: หยุดนะ! ใครทำอะไรพี่ปลื้มมึงไม่ตายดีแน่! "มึงเสือกอะไรด้วย อยากโดนกระแทกหรือไง!" ปลื้ม: อย่าลามปามมีอะไรมาเคลียร์กับกูนี่ ยาหยี: นี่พวกมึงคงมาตามหาเมียใช่ไหม ไหนล่ะเมียคนไหน กูจะบอกพวกมึงให้นะว่าอีจ๋ามันบุกไปข่มขืนผู้ชายถึงที่ ของฟรีใครจะไม่เอา! "มึงเป็นใครวะปากดีจัง!! " ยาหยี: กูชื่อยาหยี ส่วนพ่อกูชื่อประ.... "เฮ้ย! " ชายฉกรรจ์รีบถอยออกไปพร้อมกับชี้หน้าชายหนุ่ม ส่วนยาหยีก็รีบเดินเข้าไปหา ยาหยี: พ่อกูชื่อประสิทธิ์!!! ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมาก่อนจะหันมามองหน้ายาหยีด้วยสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเสน่หา ยาหยี: ไม่ต้องของคุณหรอกค่ะ หนูถือว่าได้ช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน! ปลื้ม: ใจแข็งจังเลยนะเรา ยาหยี: ธรรมดาค่ะ ปลื้ม: ก็ดีแบบนี้พี่ชอบ ใบหน้าของชายหนุ่มค่อยคลอเคลียอยู่ข้างแก้มของยาหยีแต่ยาหยีกับนิ่งแล้วดันออกอย่างไม่ใยดี ปลื้ม: หอมจัง ยาหยี: มากไหมคะ? ยาหยีวันนี้ดูร้อนแรงและเร่าร้อนจนชายหนุ่มแทบจะทนไม่ไหว ปลื้ม: พี่ชักจะชอบเราแล้วสิ //ผมยื่นใบหน้าไปประชิดแก้มของเธอก่อนจะจุ๊บเบาๆ ยาหยี: ถ้าชอบก็อดทนเอานะคะ! ยาหยีดันหน้าชายหนุ่มออกจากนั้นเธอก็เดินเชิดเข้าไปนั่งร่วมโต๊ะกับเพื่อนๆและพี่ๆ อีปลื้มเจอของแรงแล้วล่ะ ยาหยีไม่หน่อมแน้มเหมือนชื่อเลย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more