คำตอบ = ไม่รู้

1201 คำ
“ไว้ชีวิตผมด้วยครับ ผมหาเงินไม่ทันจริง ๆ ได้โปรด” เสียงร้องขอชีวิตจากชายวัยกลางคนที่ร่างกายโชกไปด้วยเลือด นั่งคุกเข่าลงกับพื้นที่ ที่เต็มไปด้วยคราบสกปรก “ผมมีลูกสาวครับ ผมจะให้ลูกสาวปรนนิบัติคุณและผมจะรีบหาเงินมาใช้คืน” ชาย วัยกลางคนยังคงขอร้องอ้อนวอนชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาที่แฝงไปด้วยความดุดันและโหดเหี้ยม “ผมถือว่าเคยให้โอกาสคุณไปแล้ว” ปัง ปัง ปัง เสียงปืนดังลั่นใต้โกดังเก็บสินค้าของมาเฟียหนุ่ม ร่างสูงลั่นไกใส่ร่างของชายสูงวัยทันที หลังจากที่เขาพูดจบ ท่าทางสุขุมคำพูดนุ่มนวลแต่จิตใจแฝงไปด้วยความอำฆหิต “จัดการต่อ” ร่างสูงเดินออกจากบริเวณนั้น หลังจากที่ชายหนุ่มหันไปสั่งลูกน้องให้เก็บกวาดร่างไร้วิญญาณที่นอนตายอยู่ตรงหน้า “ไอ้มังกร มึงลงไปทำอะไรชั้นใต้ดินวะ” มาตินที่นั่งดื่มอยู่โซฟากลางโกดังเอ่ยถามเพื่อนรักขึ้น หลังจากที่เขาเห็นร่างสูงของมังกรเดินตรงมานั่งโซฟาฝั่งตรงข้าม “ธุระ” “เดือนนี้กี่ศพแล้ววะ” ไร้เสียงตอบกลับจากมังกร ชายหนุ่มไม่ได้ให้คำตอบของมาติน เขาเบี่ยงประเด็นและตั้งคำถามกลับ “มาทำไม” “กูว่าง” เฉินมือขวาคนสนิทของมังกร เดินมาพร้อมกับเครื่องดื่ม โดยไม่ต้องรอให้เจ้านายเป็นคนออกคำสั่ง “ได้ข่าวว่าอากงมึง จะให้แต่งงานกับหลานเพื่อนเหรอวะ” “อืม” “แล้วมึงตกลงไหม” ควันบุหรี่สีขาวถูกพ่นออกจากปากอมชมพูของมังกร ชายหนุ่มเอนตัวพิงโซฟาท่าทางสบาย มือหนาคีบบุหรี่เอาไว้ในมือ สายตายังคงจดจ้องที่เปลวไฟจากปลายบุหรี่ ไร้ซึ่งเสียงตอบคำถามจากเพื่อนรัก “เอา เอาเข้าไป กูต้องมานั่งอ่านใจมึงเหรอวะเนี่ย” “ไม่รู้” “แต่กูได้ยินว่า หลานสาวตระกูลห่าว สวยมากเลยนะเว้ย” ใบหน้าชวนเพ้อฝันของมาตินตามฉบับผู้ชายเจ้าชู้ เวลาพูดถึงหญิงสาวเหมือนดั่งคนเหม่อลอย ทั้งที่จริงแล้วมาตินเองก็ยังไม่เคยเห็นตัวจริงของเธอ เพียงแค่ได้ยินเข้าหูมาเท่านั้น “ไร้สาระ” “กูลืมไป ว่ามึงดื่มเหล้า สูบบุหรี่ แต่ไม่เคล้านารี” ใบหน้าเรียบเฉยของมังกรยังคงนั่งสูบบุหรี่เงียบ ๆ โดยมีเสียงของมาตินชวนคุยอยู่ตลอดเวลา ใบหน้าหล่อครุ่นคิดเรื่องที่อากงบอกเมื่อวาน อันที่จริงหญิงสาวที่อากงของเขาจะให้แต่งงานด้วย เขาและเธอเคยเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็กแต่ต้องแยกย้ายกันไปเรียนต่อต่างประเทศ ทำให้หลังจากนั้นเขาและเธอก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลย “นั่งคิดเหี้ยไรอยู่วะ” เสียงเข้มของชายหนุ่มผมแดงเดินเข้ามาสมทบมังกรและมาตินที่กำลังนั่งดื่มกันอยู่ “ไอ้ดีแลนด์มึงมาก็ดีแล้ว กูแม่งนั่งกับไอ้มังกรเหมือนกูนั่งคนเดียว” ใคร ๆ ต่างก็รู้ดีว่ามังกรเป็นคนไม่ชอบพูดเยอะแต่คำพูดของชายหนุ่มมักจะสุภาพกับคนไม่รู้จักเสมอ แต่ไม่เคยมีใครล่วงรู้ว่าด้านในจิตใจของชายหนุ่มเยือกเย็นขนาดไหน “มึงยังไม่ชินอีกเหรอ” “ก็อยากจะชินแต่ก็ทำไม่ได้สักที” “ว่าแต่คุยอะไรกันอยู่วะ” ดีแลนด์ที่มาทีหลังเอ่ยถามเพื่อนรักทั้งสองหรือเรียกง่าย ๆ คือชายหนุ่มเอ่ยถามมาตินคงจะได้คำตอบมากกว่ามังกรที่ตอนนี้กำลังนั่งสูบบุหรี่ด้วยใบหน้าครุ่นคิดบางอย่าง “กูได้ข่าวว่าอากงกำลังจะจับคู่ให้ไอ้มังกร” “ผู้หญิงคนไหนวะ? โชคร้ายฉิบหาย” ดีแลนด์กระดกเหล้าสีอำพรางเข้าปากรวดเดียวหมด ใบหน้าเหยเกไปกับรสชาติขมของเหล้าราคาแพง “หลานสาวตระกูลห่าว” “ใช่น้องหงส์รึเปล่าวะ” ดีแลนด์ที่พอจะรู้จักหยวนอยู่บ้าง เอ่ยพูดชื่อหญิงสาวออกมาและแน่นอนว่าดีแลนด์เองก็เคยได้ยินชื่อเสียงของหญิงสาวมาบ้างเช่นกัน “มึงรู้จักเหรอไอ้ดีแลนด์” “อืม เคยเจอ เป็นน้องสาวของไอ้หยวน น้องหงส์แสบใช่เล่นเลยนะเว้ย” ดีแลนด์พูดออกมา เมื่อเขาเองก็เคยเจอฤทธิ์เดชของหญิงสาวสมัยก่อนที่เคยไปบ้ายของหยวน “ถ้าสองคนนี้ได้แต่งงานกันจริง ๆ งานนี้สนุกแน่” มาตินและดีแลนด์ส่ายหัวพร้อมกัน ไม่อยากจะคิดภาพ เมื่อสองคนนี่ต้องมาเป็นสามีภรรยากัน “คืนนี้มีส่งของ” เสียงทุ้มของมังกรเอ่ยแทรกขึ้นทำลายประโยคสนทนาที่มีชื่อของเขารวมอยู่ด้วย “เคลียร์ทางแล้วใช่ไหม” “อืม” “รอบต่อไปของมึง” ตาคมหันมาสบตากับมาติน สินค้าที่ถูกส่งออกจากท่าเรือมีมูลค่ามหาศาลที่ไม่สามารถผิดพลาดได้แม้แต่ครั้งเดียว ท่าเรือส่งสินค้าขนาดใหญ่ปะปนไปด้วยสินค้าถูกกฎหมายและผิดกฎหมายรวมอยู่ด้วยกัน โดยไม่แม้แต่จะมีหน่วยงานของรัฐเข้ามาตรวจสอบ ด้วยอำนาจมืดของตระกูลลี่ที่ตอนนี้มีมังกรเป็นคนดูแล ยิ่งสร้างความหวาดกลัวให้กับกลุ่มคนเหล่านั้น “ตอนนี้กงมึงยังไม่ยกท่าเรือนี่ให้ไม่ใช่เหรอ” “อืม” “ทำไมวะ? ในเมื่อมึงก็หลานชายเพียงคนเดียว” มาตินถามออกมาด้วยความสงสัยซึ่งจริง ๆ แล้ว มังกรเองก็เคยสงสัยเรื่องนี้ไม่ต่างจากมาติน แต่เมื่อวานก่อนชายหนุ่มพึ่งได้คำตอบจากอากงของตัวเอง “ท่าเรือนี้เป็นของตระกลูลี่และตระกลูห่าว ทำร่วมกันมานานหลายสิบปี” “แล้ว?” “ไม่สามารถมีใครครอบครองได้นอกจากคนของทั้งสองตระกูลจะมารวมกันเป็นทองแผ่นเดียวกัน” นี่คือข้อตกลงระหว่างตระกลูที่เคยทำสัญญากันเอาไว้เมื่อนานมาแล้วหรืออาจจะตั้งแต่เขายังไม่เกิดเลยด้วยซ้ำ “ไอ้มังกร นี่มึงพูดยาวได้ด้วยเหรอ” ใบหน้าตกใจของมาตินและดีแลนด์ เมื่อได้ยินเพื่อนรักพูดประโยคยาวที่สุดตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา ทั้งสองละความสนใจจากประโยคบอกเล่าของมังกรและมุ่งสายตามายังชายหนุ่มแทน “เฮ้อ!!” เสียงพ่นลมหายใจเหนื่อยหน่ายของมังกร ทำให้เพื่อนรักทั้งสองถึงกับหุบปากตัวเองลงทันที “งั้นที่กงมึงให้แต่งงาน ก็เพราะเรื่องนี้เหรอ” “อืม” “ยังมีข้อตกลงแบบนี้อยู่อีกเหรอวะ? เหลือเชื่อเลยจริง ๆ” มาตินถึงกับส่ายหัวเบา ๆ แต่เขาเองก็เข้าใจในพันธะสัญญานี่ดีไม่ต่างจากมังกร ไม่งั้นหนุ่มบ้าดีเดือดอย่างมังกรคงแหกกฎข้อนี้ไปนานแล้ว แต่เพราะถือว่าสัจจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับกลุ่มมาเฟีย ยิ่งเป็นหัวหน้ามาเฟียอย่างมังกรคำตระบัดสัตย์ ถือว่าเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง “แล้วมึงจะเอาไงต่อ แต่งหรือไม่แต่ง” “ไม่รู้”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม