ชนิภาเดินจากลิฟต์ออก เธอหิ้วถุงที่มีกล่องขนมไทยที่สั่งจากโรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งมาด้วย เพราะในช่วงสิบโมงถึงสิบเอ็ดโมง เป็นช่วงที่เหมาะกับการนั่งพักทานของว่างพร้อมกับจิบชาไปด้วย เธอจึงหวังว่าขนมเหล่านี้จะทำให้เธอและอัคราได้ใช้เวลานี้อยู่ด้วยกันบ้างนั่นเอง เมื่อชนิภาเงยหน้าจากถุงขนมขึ้นมา ก็ต้องชะงักกับภาพที่ปรากฏตรงหน้า หญิงสาวหน้าตางดงามกำลังง่วนกับการพิมพ์งานอยู่ แค่เห็นเพียงครึ่งเสี้ยวของรูปร่างหน้าตาจากทั้งหมด ยิ่งทำให้ชนิภารู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้งดงามราวรูปปั้นที่มีองค์ประกอบลงตัว ไม่ว่าจะเป็นจมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากบาง ดวงตากลม ผมยาวที่แนบไปลำคอเรื่อยลงมาถึงแผ่นหลัง
อีกทั้งรูปร่างก็อ้อนแอ้นงดงาม ดูไม่มีที่ติเอาเสียเลย
เอาจริงๆ ขนาดเธอที่เป็นผู้หญิงด้วยกันมาเห็นยังสะดุดตา แล้วกับอัคราเล่
