หนี.....

634 คำ
00.00น . เที่ยงคืนเป็นเวลาเปลี่ยนกะ พ่อครัวแม่ครัว 3 คน รวมทั้งคนล้างจาน รวมแล้ว4คน นั้นดูเหมือนจะเยอะกว่าทีมเธอ " นิด เลิกงานได้แล้วจ๊ะ" จินเดินมาสะกิดคนตัวน้อย นิดได้สติก็หันไปมอง แล้วหันไปดูเวลา ก็ตกใจเพราะนี้มันเที่ยงคืนแล้ว เพราะ8โมงเธอต้องเข้างานที่ร้านดิกไม้ นิดคิดได้แบบนั้นก็รีบล้างมือ แล้วเดินตามจินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า " นิดพรุ่งนี้หนูมาไหม" จิน ที่เปลี่ยนเสื้อผ้าออก แล้วใส่ชุดนักศึกษาเหมือนเธอ นิดเห็นแบบนั้นก็แปลกใจเล็กน้อย เพราะนึกว่ามีแค่เธอที่หาเงินเรียน " มาค่ะ ว่าแต่พี่จินก็เรียนเหมือนกันเหรอค่ะ" นิดยิ้มหวานให้จิน ก่อนจะมองเห็นเข็มขัดนักศึกษาที่มีตราโรงเรียนเดียวกับเธอ " ใช่จ้า พี่ก็เรียนที่เดียวกับเรานะแหละ ตอนแรกพี่เห็นเราพี่ยังตกใจเลย" จินหันไปยิ้มหวานบอกคนร่างน้อย จากนั้นทั้งสองก็ก้าวขาเดินออกมาพร้อมกัน หน้าคาสิโน " นิดกลับไง " จินถามคนตัวน้อยอย่างเป็นห่วง เพราะเธอเป็นผู้หญิงแล้วใส่ชุดนักศึกษา นั่งแท๊กซี่คงอันตราย " นั่งแท๊กซี่ค่ะ" นิดยังไม่ทันได้ก้าวขาเดินก็มีรถ ของเพื่อนสาววิ่งเข้ามา อย่างรวดเร็วจนทำให้เธอตกใจ " นิดขึ้นมาเร็ว" เปรี้ยวที่อยู่ในรถ ตะโกนออกมาหน้าตาตื่น นิดที่กำลังจะอ้าปากพูดพอเห็นหน้าเพื่อนก็รีบเข้าไปในรถ ก่อนจะโบกมือลาจินที่ยืนมองอยู่ " เปรี้ยวแกรู้ได้ไง ว่าเราอยู่นี้" นิดถามออกมาด้วยความแปลกใจ เพราะเธอไม่ได้บอกใครว่าจะมาทำงานที่นี้ " เรื่องนั้นแกเอาไว้ก่อนเถอะ แต่ตอนนี้แกต้องหนี" เปรี้ยวขับรถออกมาด้วยความเร็วสูง ก่อนจะจอดข้างทาง เพื่อพูดคุยกับนิด " นิดแกฟังฉันดีๆนะ " เปรี้ยวเอามือเรียวจับไปที่มือของเพื่อนที่น่ารัก แล้วมองด้วยความเป็นห่วง " นิดพ่อกับแม่เลี้ยงของแก ขายแกให้เสี่ยไอเดน " เปรี้ยวบอกเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงตื่นกลัว เพราะเธอรู้ว่าชายหนุ่มที่ชื่อไอเดน กับ แมคนัส สองพี่น้องที่ขึ้นเชื่อเรื่องหน้ากลัว และเรื่องเลวทุกอย่าง นิดได้ยินแบบนั้นก็อ้าปากค้าง ก่อนน้ำตาจะไหลลงมาอาบสองแก้มนวล ด้วยความเสียใจที่ผู้เป็นพ่อไม่เคยเลยสักครั้ง ที่จะปกป้องเธอ มิหนำซ้ำ ยังขายเธอให้กับเจ้าหนี้อีก นิดที่รู้สึกกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว ก็ร้องไห้ออกมาตัวโยนอย่างหน้าเวทนา " ฮือๆ........กระซิก.....อึก อึก พ่อเขาทำกับเราแบบนี้ได้ไง เขายังเห็นเราเป็นลูกอยู่ไหม ฮือ....ๆ .....อึก อึก" นิดร้องไห้แทบขาดใจ เมื่อนึกถึงผู้เป็นพ่อที่ไม่เคยเลยสักครั้ง จะปกป้องเธอ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่า หนี้มาจากใครแต่ผู้เป็นพ่อก็ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะปกป้องตัวเธอ และที่สำคัญยังรู้สึกยินดีให้สองแม่ลูกทำร้ายเธอ " นิดแกหยุดร้อง แล้วตั้งสะติ นี้เงินแล้วแกหนีไปอยู่ที่ไหนก่อนสักพัก แต่ไม่ใช้ในกรุงเทพ " เปรี้ยวหยิบซองสน้ำตาลยื่นให้นิด ในนั้นมีเงินอยู่ก้อนหนึ่ง นิดที่เห็นว่าเปรี้ยวดีกับเธอขนาดนี้ ก็โผล่เข้ากอด เพื่อนรักก่อนจะหยิบซองสีน้ำตาลมา แล้วเช็ดน้ำตา ก่อนจะหันมาตั้งสติ ก่อนจะหันมาเจอใครสักคนที่ยืนกอดอก มองด้วยสายตาดุดัน อยู่ข้างหลังฝั่งคนครับ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม