เชลยรักนายจอมโหด

ครั้งแรกของการด่า

2 week later

" นิด ฉันจะไปทำงานอย่าดื้อ อย่าซนนะรู้ไหม" เปรี้ยว เอามือมาลูบหัวเพื่อนตัวน้อยพูดด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ และเอามือลูบหัวเหมือนเธอเป็นลูกหมา นิดที่เห็นเพื่อนทำแบบนั้นก็ ทำหน้ามุ่ย

" นี้ฉันไม่ใช่หมานะ ยัยเปรี้ยว" นิ่มทำหน้ามุ่ย กอดอกทำท่างอน เปรี้ยวยิ่งเห็นท่าทางน่ารักแบบนั้นก็ยิ่งอยากแกล้งเข้าไปอีก

" จ้า.....ฉันไปก่อนนะไว้เจอกันพรุ่งนี้" เปรี้ยวโบกมือลาเพื่อนตัวน้อยก่อนจะเดินออกไปทำงาน นิดตอนนี้เธอได้งานทำเป็น พนักงานร้านดอกไม้อยู่ใกล้คอนโด ทำตอนเช้า ส่วนเปรี้ยวเธอทำงานกลางคืน เลยทำให้เธอได้เจอกันเฉพาะตอนที่นิดเลิกงานเท่านั้น

20.00น

กริ่งๆ.......กริ่งๆ...... เสียงมือถือของนิดที่ดังขึ้นมารบกวนเวลานอนของเธอ ทำให้นิด ที่กำลังจะเข้าเฝ้าพระอินทร์ ต้องลุกขึ้นมารับโทรศัพท์ อย่างงัวเงีย

" hello " นิ่มกดรับสายด้วยท่าทางงัวเงีย

" นิด โทษทีที่โทรมากวนเวลานอน แกฉันลืมเอาชุดทำงานมา แกช่วยเข้าไปที่ห้องแล้วเอาชุดมาให้ฉันหน่อยได้ไหม " เปรี้ยวโทรมาให้นิดเอาชุดไปให้ที่ทำงาน นิดได้ยินว่าเพื่อนต้องการความช่วยเหลือ ก็รีบดีดตัวขึ้นทันทีก่อนจะบอกเพื่อนส่งโลเคชั่นให้ แล้วเธอก็รีบหลุกขึ้นเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเข้าไปหยิบชุดทำงานและกระเป๋าสะพายข้างใบเล็ก ก่อนจะวิ่งลงลิฟท์ไปเรียกวินมอไซส์ ให้ไปส่งที่

ANGEL VIP CLUB

" ขอบคุณค่ะ" นิดถอดหมวกกันน็อคให้คนขับรถแล้วจ่ายเงินให้ แล้ววิ่งเข้ามาหยุดอยู่ที่หน้าร้าน แล้วโทรหาคนเป็นเพื่อน

" ฮัลโหล เปรี้ยวเรามาถึงแล้ว "

" เอาเข้ามาให้เราหน่อยนิด พอดีเราออกไปไม่ได้แล้วเราต้องแต่งหน้า ใกล้ได้เวลาแล้ว" เปรี้ยวพูดด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ เพราะเธอไปไหนมาสักที่ทั้งๆที่ออกมาตั้งแต่17.30น. แต่ก็ยังสายอยู่

" อื้อได้ๆ" นิดรับคำยิ่งได้ยินเสียงคนเป็นรีบร้อนเธอยิ่ง ร้อนรนกลัวเพื่อนทำงานสาย

ด้านใน

สายตาทั้งชายและหญิงมอง คนร่างบางด้วยความสนใจ ก่อนจะมีใครบางคนเดินเข้ามา

" นี้ใครปล่อยให้เด็กเข้ามา" เสียงดุดันของสาวประเภทสอง ตะหวาดเสียงดังแทบแก้วหูทะลุ นิดที่เห็นแบบนั้นก็ทำหน้าตกใจ

" เอ้อคือ คือ หนูเอาชุดมาให้เปรี้ยว ค่ะ" นิดพูดออกมาเสียงตะกุกตะกัก เจ้สาวสองได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจ ก่อนจะบอกให้เธอเดินเข้าไปที่ห้องแต่งตัวด้านในสุด

ห้องแต่งตัว

" เปรี้ยว " นิดเรียกเพื่อนออกมาเสียงดังอย่างตกใจ เมื่อเห็นสภาพคนเป็นเพื่อนที่มีเนื้อตัวเขียวเหมือนโดนซ้อม

" ฮือ.....กระซิก...สะอึก นิด " เปรี้ยวหันหน้ามามองเพื่อนทั้งน้ำตา นิดเห็นเพื่อนรักที่ตัวเองเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว ที่ทั้งสวยและน่ารัก แต่สภาพของเปรี้ยวในตอนนี้ที่ดูไม่แตกต่างจากจนโดนซ้อมเลย

" อ้าวจะนั่งร้องไห้อีกนานไหม อีเปรี้ยวเสี่ยท่านเรียกหาอะ รีบๆไปเดี่ยวท่านก็โมโห ขึ้นมาอีกหรอก" สาวสองเดินเข้ามาตะหวาดใส่หน้าเปรี้ยวให้รีบแต่งตัวแล้วออกไปรับแขก นิดที่ได้ยินแบบนั้นก็กำมือแน่น ก่อนจะด่าออกไปอย่างคนหมดความอดทน

" นี้เจ้ เจ้ยังมีความเป็นคนอยู่รึเปล่า ไม่เห็น

เหรอว่าเพื่อนหนูเจ็บอยู่ " นิดตะหวาดออกไป เปรี้ยวทำหน้าตกใจ เพราะตั้งแต่เธอรู้จักเพื่อนตัวน้อยมาเธอไม่เคยเห็น นิดเป็นแบบนี้มาก่อน