นับตั้งแต่คืนนั้น ไอเดนมาเฟียใหญ่ก็เอาแต่คิดถึงคนร่างบางนั้น กลิ่นหอมออ่นๆของเธอยังรู้สึกหอมติดจมูก รวมทั้งรสชาติหวานนั้นเหมือนยังรู้สึกติดอยู่ที่ปลายลิ้น ไอเดนทนความคิดถึงยัยเด็กปากกล้าไม่ได้ ก็เลยเรียกพนักงานที่เป็นหนี้และเป็นเพื่อนรักของ ผู้หญิงที่ครางอยู่ใต้ร่างเขาในคืนนั้น ให้มาพบ โดยถามชื่อ ที่อยู่ อายุ ของเพื่อนตัวบางของเปรี้ยวอย่างละเอียด ไอเดนรู้สึกพอใจในคำตอบของพนักงานสาวจึงได้ยกหนี้ให้เธอหมด
ปัจจุบัน
" ได้แล้วค่ะคุณลูกค้า " เสียงหวานของนิดเดินเข้ามาพร้อมทั้งช่อดอกไม้ใหญ่ เอามายื่นให้ชายหนุ่มหน้าตาดี
" อื้ม" ไอเดนยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ เมื่อมือหนาเกล้งทำไปโดนมือเล็กของเด็กสาว นิดรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยที่โดนจับมือนั้นก็รีบดึงมือออก ก่อนจะถอยออกห่างนิดหนึ่ง เธอก้มหัวแสดงทำความเคารพก่อนจะหันหลังเดินออกไป ไอเดนเห็นแบบนั้นก็รู้สึกชอบใจ เพราะอย่างน้อยก็รู้แล้วว่า แม่แมวน้อยไม่ได้อยู่ไกล
15.00น
" พี่เจนหนูกับแล้วนะค่ะขอบคุณค่ะ" นิดยกมือไหว้ผู้เป็นเจ้านายก่อนจะรีบ กลับไปที่คอนโดเพื่อเตรียมตัวจะไปเรียน ออ่ลืมบอกไป นดเปิดเรียนมาได้2-3วันแล้ว จึงทำให้เธอต้องเลิกงานเร็วเพราะต้องไปเรียน พอเลิกเรียนเธอก็คิดว่าจะหารายได้พิเศษทำ เพราะกลัวไม่พอค่าใช้จ่ายถึงแม้เปรี้ยวจะไม่อยากให้ทำก็ตาม
เอี๊ยด...... เสียงรถหรูวิ่งเข้ามาจอดขว้างหน้าคนร่างบางที่กำลังเดินจะไปรอรถที่ป้ายรถเมล์ จนทำให้เธอล้มลงไปนั่งจูบพื้น
" โอ้ยยยยยยย...นี้คุณไม่มีตารึไง ถึงได้ขับรถไม่มองคน" นิดที่นั่งก้มจูบพื้นอยู่ ก็เอามือปัดๆ ปากก็ด่าไม่หยุด ไอเดนที่ลงรถมานานจนได้ยินทุกอย่าง ก็เดินเข้ามาดึงให้คนตัวน้อยลุกขึ้น นิดที่กำลังจะเงยหน้าขึ้นมาด่า ก็ถึงกับอ้าปากค้าง เพราะคนที่ขับรถปาดหน้าเธอ คือลูกค้าเมื่อตอนเช้า
" นี้คุณ คุณขับรถมาปาดหน้าฉันทำไม" นิดทำท่าทางไม่พอใจถามคนร่างบางออกไป
ไอเดนได้ยินเสียงหวานที่คุ้นเคยก็ ยกยิ้มออกมา ก่อนจะค่อยๆเอามือถอดแว่นตาออกนิดที่เห็นแบบนั้นถึงกับอ้าปากค้างในความหล่อ แต่ที่ตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือสายตาที่คุ้นเคย
" คะ /คุณ คุณ " นิดตกใจแทบช๊อคเพราะไม่คิดว่าจะได้เจอผู้ชายในคืนนั้นอีก
" หึหึหึ ทำไมจำผัวตัวเองได้แล้วเหรอ" ไอเดน ยืนกอดอกมองร่างบางในชุดนักศึกษา ด้วยสายตาเรียบนิ่งจนคนร่างบางยากจะคลาดเดา
" นี้คุณ หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวใครได้ยิน" นิดที่ลืมตัวก็โผล่เขาไปเอามืออุดปากหนาไว้ อย่างตกใจเพราะเธอกลัวคนได้ยิน ไอเดนได้เห็นหน้าหญิงสาวที่เขาคิดถึงเธอทุกวันใกล้ๆ
ถึงกับทำสายตาหลงไหล
นิดที่เห็นสายตาแบบนั้น ก็รีบดึงมือออกจากปาก ก่อนจะถ่อยห่างออกมา
" ขอโทษค่ะ ทีหลังอย่าพูดแบบนั้นสิค่ะ" นิดทำหน้ามุ่ย เชิงตำนิเล็กน้อยไอเดนเห็นน่าตาหน้ารักแบบนั้นก็อดยิ้มอย่างเอ็นดูไม่ได้ทั้งๆที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
" ขึ้นรถ" ไอเดนบอกให้คนร่างบางขึ้นรถ นิดได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้างงๆ