มุกไหมเดินออกมาด้วยชุดนอนลายหมีพูน่ารัก อีธานถลึงตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า เสื้อเชิ้ตแขนยาวกับกางเกงขายาวลายหมีพู ความหวังที่จะได้เห็นหญิงสาวใส่ชุดนอนสายเดี่ยวเสียวหลุดสุดบางนั้นมลายหายไปสิ้น
มุกไหมมองด้วยความหมั่นไส้ ก่อนจะเดินไปหยิบหมอนกับผ้าห่ม
“นี่ จะไปไหน?”
“อ้าว คุณหายดีแล้วเหรอ?” มุกไหมถามกลั้นหัวเราะ
“ฉันถามเธอไม่ได้ให้เธอมาถามฉัน หอบหมอนหอบผ้าห่มไปจะไปนอนไหน” อีธานเริ่มขึ้นเสียง สงสัยคงจะใจดีไม่ได้แล้วแน่ๆ
“ไปนอนที่โซฟา” ไม่รอให้อีธานเถียง ร่างบางก็กระโดดไปที่โซฟา แล้วล้มตัวนอน เอาผ้าห่มคลุมโปงทันที อีธานเซ็งอย่างหนัก ความหวังที่จะได้อะจึ๊กๆ ในคืนเข้าห้องหอนั้นสลายไปโดยสิ้นเชิง อย่างนี้ใช่ไหมที่เขาเรียกว่าความฝันไม่มีวันเป็นจริง
อีธานเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำ ร่างหนาเปล่าเปลือยยืนอยู่กลางฝักบัวที่ส่งสายน้ำเย็นฉ่ำมากระทบที่ตัวเขา น้ำเย็นนั้นไม่ได้ช่วยให้ความร
