= EP15 =
“แพงอยู่คอนโดพี่ไฟค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง”
บอกปลายสายก่อนจะหันไปมองคนตัวสูงที่นอนอยู่บนโซฟาเบจตัวใหญ่กลางห้องของเขา ซึ่งที่นี่ฉันเคยมาเมื่อครั้งอดีตทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
(“คุณไฟเป็นอะไรหรือเปล่าพะแพง?”) น้าพิมสอบถามด้วยความห่วงใย ที่เห็นว่าเวลานี้มันล่วงเลยมาเกือบห้าทุ่มกว่าแล้วฉันยังไม่กลับถึงบ้าน น้าพิมก็เลยเลือกที่จะโทรถามเพราะกลัวว่าจะเป็นเหมือนกับครั้งนั้นที่ไปค้างบ้านใบเตยแล้วไม่ยอมบอกท่าน (“คุณชนะทิศก็เป็นห่วง”)
“บอกคุณอาว่าไม่ต้องเป็นห่วง” ตอบก่อนจะนั่งยองข้างเขาและเอามือลากไล้ไปตามแก้มสากซึ่งตอนนี้เนื้อของเขาอุ่นร้อนจนสัมผัสได้ ไหงกลายมาเป็นไข้ซมแบบนี้ล่ะไม่เข้าใจเหมือนกัน “เดี๋ยวแพงเช็ดตัวให้เขาก็จะกลับแล้ว”
(“ถ้าไม่ดีขึ้นยังไงก็ส่งข้อความมาบอกน้านะ น้าจะได้รู้ว่าแพงดูแลคุณไฟ”)
“ค่ะ”
หมับ
รับคำน้าพิมไม่เท่าไหร่ฝ่ามืออุ่นร้อนราวกับตัวของเขาก็บีบมือฉันพลา
