EP17: ของหวงท่านประธาน
ชมพูแพรยังคงรู้สึกแย่กับข้อความจากในกรุ๊ปไลน์พนักงาน ทำให้หล่อนไม่คิดจะรอให้อองเดรประชุมเสร็จก่อนอย่างที่ได้รับปากเอาไว้
หล่อนเดินมาในโรงอาหาร พยายามไม่สนใจสายตาของพนักงานที่ต่อหน้ายิ้ม แต่พอหล่อนคล้อยหลังกลับกระซิบกระซาบนินทา แต่มันทำได้ยากเหลือเกิน
“กะเพราหมูราดข้าว เอาไข่ดาวสุกๆ ด้วยจ้ะป้าแยม”
หรือแม้แต่สายตาของป้าขายข้าวในโรงอาหารที่มองมายังหล่อนก็ยังเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
“เดี๋ยวนี้คุณแพรดูมีสง่าราศีขึ้นมากเลยนะคะ”
หล่อนรู้ดี เข้าใจความหมายของคู่สนทนาวัยกลางคนดีว่าคืออะไร
“สี่สิบบาทใช่ไหมคะ”
หล่อนยื่นเงินให้ แต่ป้าขายข้าวโบกมือไม่ยอมรับเงิน แต่พูดกะลิ้มกะเหลี่ยแทน
“ป้าไม่คิดเงินหรอกค่ะ แต่ถ้าคุณแพรได้ดีแล้วอย่าคิดค่าเช่าป้าแพงกว่านี้นะคะ หรือถ้าจะให้ดีก็ให้ป้า
