หน้าที่ของนางบำเรอ ตอนที่ 1

1905 คำ

อัคเรศวางโทรศัพท์มือถือลงกับโต๊ะข้างเตียง เวลาที่หน้าจอบอกให้รู้ว่าเขายังเหลือเวลาอีกหลายชั่วโมงที่จะตักตวงความสุขจากนางบำเรอหน้าหวานคนนี้ น้ำตาล ลูกสาวของป้าสาย ซึ่งเป็นแม่บ้านประจำคฤหาสน์หลังโตของเขานั่นเอง ชายหนุ่มทอดกายลงมานอนเคียงข้างร่างอรชรที่อวบอัดเต็มไม้เต็มมืออีกครั้ง หลังจากลุกขึ้นไปยืนสูบบุหรี่ที่นอกระเบียงห้องนอนมา เขากับน้ำตาลมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันมานานเกือบหนึ่งปีแล้ว เริ่มแรกตั้งแต่ที่หล่อนเดินเข้ามาหาเขา และขอยืมเงิน ตอนแรกเขาไม่รู้ว่าน้ำตาลต้องการนำเงินจำนวนสองแสนไปทำอะไร จึงคิดไปว่าหล่อนคงจะนำเงินไปซื้อของใช้แบรนด์เนมตามเพื่อนๆ ในมหาวิทยาลัย ทำให้ความรู้สึกที่เขามีต่อสาวใช้ภายในบ้านอย่างน้ำตาลเปลี่ยนแปลงไปเป็นความดูถูกเหยียดหยาม และแน่นอนว่าเขาให้หล่อนยืมเงิน โดยแลกกับการมีเซ็กซ์กับหล่อน น้ำตาลยินยอมที่จะนอนกับเขา และก็ตอบสนองความปรารถนาของเขาอย่างเร่าร้อน ทั้งๆ ที่หล่อนเป็นสาวบริสุทธิ์ เขาแปลกใจไม่น้อยกับเยื่อพรหมจรรย์ที่ได้รับจากน้ำตาล แต่กระนั้นเขาก็ไม่เคยคิดที่จะจริงจังกับหล่อน ทำไมเขาจะต้องจริงจังกับน้ำตาลด้วย ในเมื่อหล่อนก็ไม่ต่างจากผู้หญิงขายตัว เขาพยายามวาดภาพ คิดถึงน้ำตาลในแง่เลวร้ายสารพัด แต่กระนั้นร่างกายในส่วนที่ไร้สมองของเขาก็ยังต้องการหล่อน เขาเรียกน้ำตาลเข้ามาหา และก็เจรจาต่อรองเพื่อที่จะรับเลี้ยงดูหล่อนในฐานะเมียเก็บ จนกว่าเขาจะมีผู้หญิงคนอื่น น้ำตาลตอบตกลงโดยไม่เกี่ยงงอน และหล่อนก็ตามใจเขาเสมอ ไม่ว่าเขาจะต้องการเวลาไหน และที่ไหน ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และควบคุมได้ยาก ความรู้สึกที่เขามีต่อเมียเก็บคนนี้มันล้ำลึกมากขึ้นทุกวัน เขาพยายามที่จะสลัดน้ำตาลทิ้ง พยายามที่จะมองหานางบำเรอคนใหม่ แต่ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหน ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ทำให้ร่างกายของเขาเต้นเร่าไปด้วยแรงปรารถนาเหมือนกับน้ำตาลได้เลย นี่เขากำลังเผชิญหน้าอยู่กับอะไรกันนะ...? อัคเรศถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่ได้ครอบครองความบริสุทธิ์ของน้ำตาล จวบจนกระทั่งตอนนี้ เกือบหนึ่งปีที่เขากับหล่อนร่วมหลับนอนด้วยกัน แต่เขาก็ไม่เคยได้คำตอบใดเลย จนเขาขี้เกียจที่จะถามตัวเองแล้ว มือใหญ่ลูบไล้ไปตามท่อนแขนเรียวงาม ผิวกายของน้ำตาลเนียนละเอียด คล้ายกับหยาดของน้ำนม ละมุนมือ และยามที่โลมเลียด้วยปลายลิ้น ก็ให้รสชาติหวานฉ่ำเหลือเกิน ชายหนุ่มดึงผ้าห่มที่คลุมกายสาวออกไปจนพ้นทาง ความอวบอัดขาวเนียนกระจ่างตาของน้ำตาลทำให้เขาร้อนฉ่าขึ้นมาอีกครั้ง ไม่เคยเลย... ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปลุกตัณหาราคะของเขาให้ลุกโชนได้แบบน้ำตาลมาก่อน และก็ไม่เคยเลยที่เขาจะหมกมุ่นอยู่กับเซ็กซ์ตลอดทั้งค่ำคืนแบบนี้ แค่สองครั้งหรือไม่ก็สามครั้งคือมากที่สุดแล้ว แต่กลับน้ำตาล เขากระทำสอดใส่กับร่างสาวของหล่อนไม่เคยต่ำว่าเจ็ดครั้งต่อคืน นี่เขากินยาปลุกเซ็กซ์ไปหรือไงนะ ถึงได้มีอารมณ์อย่างว่าทั้งคืนแบบนี้ อัคเรศเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ความสงสัยของเขาก็ไม่เคยมีคำตอบ เพราะทันทีที่ได้แนบชิดกับน้ำตาล สมองของเขาก็เลือนลางเพราะถูกความปรารถนาเข้าครอบงำ “อืมมม...” กลิ่นสาวจากเรือนกายอรชรช่างหอมกรุ่น เขาจับหล่อนพลิกให้นอนหงาย และนำพากายชายเปลือยเปล่าทาบทับ ผิวเนียนของน้ำตาลนุ่มและหอมละมุน เขาลูบไล้บ่าเนียน ก่อนจะประกบปากลงไปหาคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ ปลุกเร้าหล่อนจนตื่นตัวด้วยเรียวลิ้นช่ำชอง “อา...” หล่อนตื่นตัวแล้ว และครางอู้อี้ในลำคอของเขา ฝ่ามือเล็กลูบไล้สะเปะสะปะไปทั่วแผงอกกว้าง เกี่ยวพันเส้นขน และสัมผัสกับหัวนมชาย “อืมมม...” อัคเรศถอนจุมพิต เขาเงยหน้าขึ้นสูดปากแรงๆ ให้กับความเสียวซ่านที่เกิดจากสัมผัสไม่ประสาของน้ำตาล เขาหรี่ตาแคบมองผิวสาวที่กำลังแดงระเรื่ออยู่ท่ามกลางดวงไฟสีเหลืองนวลด้วยความหลงใหล รอยยิ้มพึงพอใจผุดพรายเต็มใบหน้าหล่อจัด ก่อนที่เขาจะโน้มศีรษะลงไปดูดเม้มหัวนมสีชมพูหวาน และขบกัดเร้าอารมณ์ “อา... อ๊า...” เสียงครางของน้ำตาลหวานสมกับชื่อของหล่อน “อืมมม...” เขาดูดอมโรมรันเม็ดเต่งในอุ้งปาก ทั้งกัดทั้งดูดจนหัวนมหดเกร็งคาปาก ฝ่ามือตะโบมบีบลูบคลำเต้าอวบหนักหน่วง น้ำตาลครวญครางเสียงหลง สะโพกกลมกลึงส่ายระริกบิดเร่าๆ เสียดสีกับเอ็นชายอย่างวิงวอน “อา... อ๊า... คุณกลาง... ซี๊ดดดด...” เซ็กซ์ของเขากับน้ำตาลสนุกและมันสุดเหวี่ยงทุกครั้งเสมอ หล่อนเปรียบเสมือนกองถ่านร้อนจัดที่พอสัมผัสก็แผดเผาสติจนมอดไหม้ เขาไม่ต่างอะไรกับเนยแข็งที่ถูกวางลงบนกระทะร้อนจัด และกำลังจะละลายอยู่ภายในเรือนร่างสาวที่ตอดไม่หยุดของหล่อน “โอ้วววว... พระเจ้า...” มันเป็นแบบนี้เสมอ มันเป็นแบบนี้ทุกครั้ง เขาไม่เคยควบคุมตัวเองได้เลย หากผู้หญิงใต้ร่างคือน้ำตาล ชายหนุ่มกัดฟันพยายามยื้อฟางเส้นสุดท้ายแห่งเพศสัมพันธ์เอาไว้ แต่กายอวบอัดที่หยัดร่อนตามติด เสียงครางหอบกระเส่า ดวงหน้าหวานที่แดงระเรื่อ นิ้วมือและเล็บที่จิกทิ้งแผ่นหลังกว้างของเขา ทุกอย่างของน้ำตาล มันวิเศษ และเขาก็ไม่เคยรับมือได้เลย “อ๊ากกกกก... โอ้วววว...” เขาแตกระเบิดออกมาอย่างรุนแรงในครั้งแรก ก่อนจะระเบิดน้ำใคร่ครั้งที่สองตามติดออกมาในวินาทีที่สอง สวรรค์... เขาหอบหายใจระรัว จ้องมองเจ้าของร่องสาวหวานฉ่ำที่ตอดรัดร้อนแรงอย่างน้ำตาลด้วยความอัศจรรย์ใจ เจ้าหล่อนก็สุขสมแรงกล้าไม่ต่างจากเขา... อัคเรศอมยิ้ม ผ่อนลมหายใจออกมาแผ่วเบา และจูบซับเม็ดเหงื่อที่ไรผมบนหน้าผากมนให้อย่างอ่อนโยน “เธอยอดเยี่ยมมาก น้ำตาล...” หล่อนระบายยิ้มอ่อนหวาน และก็ซุกตัวเข้ากับหน้าอกของเขา ก่อนจะหลับใหลไปในที่สุด อัคเรศไม่อาจจะปฏิเสธได้เลยว่า ไม่พึงพอใจกับรสสวาทที่น้ำตาลมอบให้ เขาลุ่มหลง ติดอกติดใจ และแน่นอนว่ายังมองไม่เห็นความเบื่อหน่ายเลย ลำแขนกำยำตวัดรอบร่างอรชรที่หลับปุ๋ยเอาไว้ ลูบแผ่นหลังเนียนนุ่มแผ่วเบา และก็เผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว น้ำตาลน่ารัก และเขาก็ยังนึกภาพวันที่ไม่มีหล่อนอยู่ข้างกายไม่ได้เลย อัคเรศยกศีรษะขึ้นเล็กน้อยเพื่อจ้องมองดวงหน้านวลของคนที่กำลังนอนหลับใหล นางฟ้ายังไม่งามขนาดนี้... เขาถอนใจออกมาแผ่วเบา รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นด้วยจังหวะแปลกๆ มาสักพักแล้ว ชายหนุ่มกัดฟันละสายตาจากดวงหน้าหวานของน้ำตาล และค่อยๆ ขยับกายลุกขึ้น เขาต้องการบุหรี่ ต้องสูบบุหรี่ เพื่อขจัดความเคร่งเครียดให้ออกไปจากหัว ชายหนุ่มก้าวลงจากเตียง มองเวลาที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือ ยังเหลือเวลาอีกชั่วโมงกว่าก่อนที่เขาจะปลุกให้น้ำตาลกลับห้องพักของหล่อนไป สายลมเย็นฉ่ำตอนตีสามที่พัดเข้ามาปะทะเรือนกายเปลือยเปล่า ไม่ได้สร้างความเหน็บหนาวให้กับอัคเรศนัก เพราะตัณหาราคะที่ยังคงเต้นระริกอยู่ในเรือนกาย มันยังคงสร้างความรุ่มร้อนให้อย่างต่อเนื่อง กับน้ำตาลเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ... บุหรี่ที่นิ้วแกร่งคีบเอาไว้ถูกสูบเต็มแรง ควันขาวขุ่นโชยฟุ้งเด่นชัดในความมืดสลัว อัคเรศเกลียดความรู้สึกแบบนี้ที่สุด ความรู้สึกเหมือนกับถูกควบคุมเอาไว้ หากย้อนเวลากลับไปได้ เขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับน้ำตาล จะไม่ก้าวลงไปในบ่วงสวาทที่ไม่มีวันหนีออกมาได้อย่างแน่นอน ชายหนุ่มกดปลายบุหรี่ที่ถูกสูบเข้าปอดไปเพียงแค่ครึ่งม้วนลงกับถ้วยทราย เขาเดินกลับเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง ไฟสีเหลืองนวลจากโคมไฟหัวเตียงทั้งสองข้างยังคงเปิดอยู่ เขาไม่ชอบมีเซ็กซ์ในความมืด เขาชอบมอง... มองเรือนร่างของคู่นอนทุกสัดส่วน ชอบมองเต้านมยามที่มันสั่นไหวตอนถูกเอ็นกระแทกเสียบแทง หรือตอนที่มันกระเพื่อมตามแรงขย่มโยกเอ็น แต่เขาก็ไม่เคยชอบมองร่างเปลือยของผู้หญิงคนไหนเท่ากับร่างกายของน้ำตาลมาก่อน เขาเดินมาหยุดที่ปลายเตียง มองร่างอรชรที่ยังคงนอนตะแคงเปลือยเปล่า ความขาวนวลเนียนของกายสาวทำให้เขาอยากพรมจูบไปให้ทั่วทุกส่วนสัด น้ำตาลสวยเหลือเกิน แถมยังมีสัดส่วนที่ไม่มีผู้ชายคนไหนต้านทานได้ นมใหญ่ เอวเล็ก สะโพกกลมกลึง และตรงนั้น... อูม... อวบ... และกระแทกมันมาก... อัคเรศพยายามควบคุมตัวเอง หลังจากสมองเลอะเลือนไปกับความหวานฉ่ำของน้ำตาลมาแทบจะทั้งคืน เขาเดินไปที่โต๊ะข้างเตียง เปิดลิ้นชัก และหยิบยาคุมออกมา มันคือยาคุมสูตรพิเศษที่เขาได้มากจากหุ้นส่วนธุรกิจ มันใช้ได้ผล ป้องการการตั้งครรภ์โดยไม่พึงประสงค์ได้มากถึงเก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ มือใหญ่เดินถือแผงยาคุมเดินกลับมายังเตียง และก็เขย่าร่างเปลือยของน้ำตาลแรงๆ เพื่อให้หล่อนตื่นขึ้น “กินยาคุมซะด้วย” คนตัวเล็กปรือตาขึ้น ท่าทางของหล่อนเต็มไปด้วยความอ่อนเพลียอย่างเห็นได้ชัด “ค่ะ...” “เธอก็รู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ต้องการเด็ก” เขายื่นแก้วน้ำให้กับน้ำตาล เพื่อให้หล่อนได้กลืนกินยาคุมได้ง่ายขึ้น “ตาลทราบค่ะ” หล่อนก้มหน้า ไม่แม้แต่จะเงยขึ้นสบตากับเขาแม้แต่น้อย “ฉันจะไปนอนแช่น้ำอุ่น ส่วนเธอใส่เสื้อผ้าซะ แล้วก็กลับไปห้องได้เลย” “ค่ะ” อัคเรศไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรออกมาทางสีหน้าเลย มีเพียงแค่แววตาเท่านั้นที่ไหววูบ เมื่อเห็นหยาดน้ำตาในดวงตาของน้ำตาล น้ำตาลก็แค่ผู้หญิงขายตัว... เขาไม่ได้ผิดนี่ที่นอนกับหล่อน เพราะเขาจ่ายเงิน และหล่อนก็เป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาเขาเอง อัคเรศบอกตัวเองแบบนั้น พยายามหาเหตุผลมาช่วยทำให้ตัวเองขาวสะอาดจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “คงถึงเวลาแล้ว ที่ฉันจะต้องโล๊ะเธอทิ้ง น้ำตาล” เขาจะไม่มีทางตกลงไปในหลุมสวาทที่ตัวเองเป็นผู้ขุดลวงเอาไว้เองเด็ดขาด เกมนี้จะจบลง... ใช่... มันจะจบลงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า เขาจะหาผู้หญิงคนใหม่มาแทนที่น้ำตาล ผู้หญิงที่สวยกว่า หุ่นดีกว่า ลีลาเด็ดกว่า และเชื่อเถอะว่า ในหัวของเขาจะไม่มีผู้หญิงที่ชื่อน้ำตาลอีกต่อไป เขาทำได้แน่นอน... ต้องทำได้แน่ๆ อัคเรศอมยิ้ม ระบายยิ้มให้กับความคิดที่ยอดเยี่ยมของตัวเอง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more