นี่คือเหตุผลหลักที่ทำให้เธอโหยหาความกระสันอยากในเพศรสอย่างไม่รู้อิ่มไม่รู้จักเบื่อ เพราะท่านให้เธอได้ไม่เต็มที่ ทั้งๆ ที่ดอกไม้เบ่งบานอย่างเธอต้องการแมลงตัวผู้มาผสมพันธุ์ และดอกไม้หากไม่ได้เบ่งบานก็มีแต่จะโรยราไปตามกาลเวลา
ซึ่งท่านเองนั่นแหละที่เป็นคนอนุญาตให้ชิตได้กินเธอ ขอเพียงเธออย่าท้องและอย่าไปหากินนอกบ้านให้ท่านต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงก็พอ ส่วนเธอจะไปกินกันท่าไหน หรือกี่ครั้งกี่หนท่านก็ไม่ยุ่งเกี่ยว และหากท่านรู้ว่าเมฆกินเธอได้มันถึงใจขนาดนี้ ท่านจะว่ายังไงล่ะ
“ซี้ด... อูย... เมฆจ๋า... ฉันเสียวเหลือเกิน... อูย... เลียเก่งที่สุด โอย... ซี้ด... เสียวจนบอกไม่ถูก โอว... เมฆจ๋า... ฉันอยากให้เธอเลียฉันทั้งวันทั้งคืน ซี้ด... อยากให้เธอค้างลิ้นไว้แบบนั้น โอย... เสียว... เสียว...”
“ได้สิครับคุณนาย ผมจะเลียให้คุณนายจนหลับเลยก็ได้”
เมฆเคลื่
