ทว่าเขารู้ว่าไม่ใช่เพราะกลิ่นหอมหวนและกลีบดอกบอบบางนี้งดงามสมเป็นดอกไม้จากสวรรค์ชัดๆ โดยเฉพาะน้ำหวานหยาดเยิ้มที่เอ่อซึมออกมาจากโพรงชุ่มฉ่ำนี้ก็หอมหวนไม่ต่างจากดอกไม้ที่ผลิบานจากบนต้น หอมจนเขาต้องก้มลงไปดอมดมให้ชุ่มปอด ก่อนจะค่อยๆ แตะปลายลิ้นชอนชิมความหวานให้หนำใจ
ปลายลิ้นของเมฆสอดผ่านไปตามรอยแยกของกลีบดอกไม้สีชมพูสดสวย ก่อนจะแตะซับที่ยอดเกสรด้านในที่เต้นระริกรอคอยปลายลิ้นของเขาอยู่แล้ว และเขาไม่เคยปล่อยให้เกสรดอกไม้ต้องรอเก้อ ปลายลิ้นแข็งแกร่งจึงกดย้ำๆ ลงไปที่ติ่งเสียวสีทับทิมสดในทันที
แน่นอนว่าคุณนายคนสวยเจ้าของดอกไม้สีชมพูต้องกรีดร้องเสียงหลงด้วยความซ่านเสียว พร้อมส่ายร่อนสะโพกผายอัดใส่ปากใส่ลิ้นของเขาให้มากขึ้นอีก จนเขาต้องช้อนฝ่ามือไปใต้สะโพกผายพร้อมยกดอกไม้ของคุณนายขึ้นซด เลียไล้ ดื่มกินหยาดน้ำเอ่อล้นให้ถนัดปากถนัดลิ้น
“โอว... เมฆจ๋า... โอว.
