กุหลาบสีน้ำเงิน

#1

เฮ่อ เฮ่อ อ้าร์รรรรส สูดดดด อ้า...อ้า ณ บ้านใหญ่ พื้นที่รอบนอกเต็มไปด้วยพืชพรรณนานาชนิดทั้งสวนผัก,สวนครัวก็ไม่เว้น ที่เติบโตไปทั่วพื้นที่ตามแต่เจ้าของบ้านจะให้มี

เสียงที่ไม่เข้ากับสถานที่โล่งแจ้งยามบ่าย รอบด้านเต็มไปด้วยต้นไม้ยืนต้น พื้นดินสลับกับหญ้าแพรกเต็มอาณาบริเวณ ผิวขาวอร่ามของเนินอวบหยุ่นทั้งสองเต้าสะท้อนต้องแสงแดดยามบ่ายเป็นช่วงๆ ร่างกายส่ายขยับตามแรงจังหวะของผู้ร่วมวิบากทำกรรมผิดศีล อย่างไม่แคร์สายตามดหนูกระรอก สรรพสัตว์มากมายตามแต่ที่อยู่ในบริเวณนั้นไม่เว้นแม้แต่ไส้เดือน 

คุณแป้งหญิงสาววัยเพียงสามสิบต้นๆ หาได้สนใจสรรพสัตว์เหล่านั้นไม่ เธอสนใจแต่ไส้เดือนตัวเขื่องที่กระดึ๊บเข้ากระดึ้บออกแหวกแยกกลีบกุหลาบกลางลำตัวของเธออย่างบ้าคลั่ง

พั่บ พั่บ พั่บ พึ่บ พึ่บ ร่างกายที่ไม่ได้กำยำเพราะเจ้าของไส้เดือนตัวเขื่องยังอยู่ในวัยที่เรียกว่าวัยรุ่น แต่เต็มไปด้วยความคึกคะนองไม่ไร้ประสบการณ์ เด้งสะโพกโยกอย่างบ้าคลั่งเรี่ยวแรงเต็มสมวัย 

อู้ยยยย ซี๊ดดดดด คุณแป้งสูดปากสลับอ้าปากระบายความกระสันเสียว เสียงดังไปไกลหลายเมตรเป็นวงกว้างอย่างไม่แคร์ หรือเธอจะแคร์แต่อารมณ์ที่เกิดขึ้นก็ไม่อาจเข้าไปควบคุมเสียงที่เปล่งออกมาได้แล้ว 

สะโพกผายผิวขาวเป็นสีชมพูอร่ามถูกฝ่ามือสีทองแดงบีบเคล้นลูบไล้ เพี๊ยะ  ว้าย! ฝ่ามือนั่นฟาดลงอย่างแรง เสียงร้องดังเพราะความเจ็บ แต่คุณแป้งไม่ยักจะถอยหนีกับโก่งสะโพกให้ทุกการกระแทกเข้าหาสัมผัสกลีบอันฉ่ำเยิ้มแดงบวมเป่งให้โดนกระแทก แรงอีก เสียงร้องขอที่เปล่งออกมาสั่น ขอแรงแรง เป็นคำสั่งมากกว่าคำเว้าวอน

เพี๊ยะ เพี๊ยะ เสียงฟาดครั้งแล้วครั้งเล่า พั่บ พั่บ พั่บ เสียงปะทะ      ดังแทรกผ่านสายลม 

สวบสาบสวบสาบ เสียงฝีเท้าที่กำลังเดินเข้ามา คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน สูดดดด อู้ยยยย อาร์สสสสส เสียงนี้เข้าโสตประสาทหูของเจ้าของเท้าที่เดินเหยียบใบไม้แห้งบนพื้น ในมือถือกะละมังที่ในนั้นเต็มไปด้วยผักสวนครัวที่เธอได้รับคำสั่งให้ไปเก็บมาจากริมธารน้ำส่วนลึกของพื้นที่แห่งนี้ 

เบล กำลังอยู่ในขากลับ แถวนี้ไม่ได้มีทางเดินเฉพาะ ทุกเส้นทางเดินก็แล้วแต่ใครสะดวกก็สามารถเดินกลับได้หมด แต่ท่างนี้เป็นทางผ่านที่เบลอยากจะแวะมาเก็บชะอม เพื่อนำไปทอดกับไข่กินกับน้ำพริกกะปิ เมนูง่ายๆที่คุณใหญ่ชื่นชอบเป็นอย่างมาก

แต่เสียงผิดแผกทำให้เบลสงสัยและมุ่งหน้าไปทิศทางของเสียงนั้น ดวงตาที่มีสีนัยน์ตาบ่งบอกชัดว่าตนผิดแผกไม่ใช่คนเอเชียแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เบิกกว้าง !!!

พื้นตรงนั้นที่ห่างจากเธอไปแต่ไม่เกินระยะสายตาที่จะมองเห็น เสื้อชั้นนอกเสื้อชั้นใน กางเกงชั้นนอกกางเกงชั้นในเกลื่อนกลาดไม่ไกลจากภาพเนื้อแนบเนื้อที่กำลังขยับสั่นคลอนไปข้างหน้าถอยหลังไม่หยุด

เบล อ้าปากค้างชั่วพริบตา นมเป็นนม ก้นเป็นก้น และดุ้นเนื้อยาวๆ ที่ผลุ๊บๆขยับหายเข้าหายออกในร่องหลืบระหว่างก้นขาวๆนั้น ทุกอย่างมันชัดเจนในดวงตา ภาพตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกว่าร่างกายเธอ...

ร่างระหงเพรียวแต่อวบอิ่มยืนจังก้า ตระหง่านชัดเจน คุณแป้งเหลือบมองมาและสบเข้ากับดวงตาเบลอย่างจัง แต่แทนที่คุณแป้งจะประหม่าและหยุดการกระทำอันผิดศีลนั้น ไม่เลย...คุณแป้งหาสนใจพยานคนสำคัญไม่

เป็นเบลเองที่ขยับเมื่อได้สติ เธอขยับไปหลบหลังต้นไม้ใหญ่ ให้มันเป็นผนังรับร่างเธอไว้ก่อนที่จะทรุดลงไปกองกับพื้น เพราะความสั่นไหวอ่อนระทวยมือเท้าอ่อน ร่างกายเกิดประกายแปลกๆ มือข้างที่ว่างแนบกับอกอิ่มที่ดุนดันนูนสูงสร่างตรงตำแหน่งหัวใจ ตึบ ตึบ ตึบ

อึก น้ำลายถูกกลืนลงคอแม้ยากลำบากแต่ตอนนี้เบลทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนตัวแข็งกลืนน้ำลาย แม้ภาพไม่เห็นแต่เสียงยังแจ่มชัด เสียง พั่บ พั่บ และเสียงครางกระเส่าของคุณแป้ง เสียดแทงเข้าไปในหัวใจของเบลกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นในตัวเธอเหลือเกิน 

ว่าแล้วเบลก็ค่อยๆขยับโผล่ศีรษะหันไปมอง โอ้ว! คุณแป้งยืนด้วยขาของตัวเองเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างของเธอพาดอยู่บนไหล่ของนายอ้น เธอรู้ชื่อเห็นหน้าตาเด็กหนุ่มรุ่นพี่คนนี้หลายครั้งในบ้านหลังนี้ อ้นเป็นหลานชายของป้าปุ๊แม่ครัวของที่นี่ 

ตอนนี้ใบหน้าของอ้นซุกปิดส่วนกลางลำตัวของคุณแป้ง สองมือของคุณแป้งกอบกุมขยุ้มเส้นผมของอ้น กดเข้าแนบกับกลีบอร่ามที่แหวกโชว์ลมกับใบหน้าของอ้นที่เบลเดาได้ว่าเขากำลังใช้ลิ้นละเลงทั้งเลียทั้งกวาดทั้งสอด อันไหนจะมาก่อนหลังเบลไม่รู้ แต่ทุกอย่างทำให้คุณแป้งเคลิบเคลิ้มดวงตาปรือ และคุณแป้งก็หันมาทางเธอ 

เบล มองภาพนั้น เธออยากมองมันต่อไป และเธอก็รู้สึกว่าร่างกายเธอตอบสนองส่งสัญญาณบางอย่างกับภาพนั้น ควับ! คุณแป้งร้องครางออกมาจากในคอเสียงไม่ดังมาก เพียงช่วงขณะพวกเขาสองคนก็สลับตำแหน่ง คุณแป้งลงไปทรุดลงนั่งคุกเข่าใบหน้าซุกกลางลำตัวอ้น อ้นหันหลังให้เธอ เขาแหงนหน้าขึ้น มือข้างหนึ่งกอบกุมศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยเส้นผมสีดำยาวสลวยของคุณแป้ง และขยับสะโพกสอบช้าๆ 

โพรงปากของคุณแป้งอ้ากว้าง อ้นกอบกุมดุ้นยาวๆที่ขยายพองโตแหย่เข้าไปในปากของคุณแป้ง หมับ! และคุณแป้งก็ปิดปากลดพื้นที่แก้มตอบ โอ้ววว อ้นร้องครางฝ่ามือสีทองแดงลูบไล้เส้นผมไล้ลงมาที่แก้มและสะโพกสอบก็ขยับช้าๆ พร้อมๆกับศีรษะของคุณแป้งที่ขยับโยก 

จ๊วบ จ๊วบ เสียงดูดเขื่องๆ ดังอีกครั้ง อ้นครางระงม เพียงไม่กี่นาที สะโพกสอบก็เกร็งเขม็งแข็งนิ่ง อ้นแหงนหน้ามองฟ้า ปากอ้ากว้างครางเสียงดัง และคุณแป้งก็เหลือบมองมาทางเธอ ข้างปากคุณแป้งมีคราบน้ำขุ่นครั่กเปรอเลอะ ปลายลิ้นของคุณแป้งโผล่ออกมาเลียอย่างท้าทาย

!! เบลหลบเข้าหลังต้นไม้และครั้งนี้เธอไม่อยู่แล้ว สวบ สวบ สวบ เบลวิ่งทันที ไปไหนก็ได้ แต่ต้องออกจากที่นี่

ควับ! อ้นหันหลังกลับมาเมื่อเบลไม่ได้ทำตนไร้ตัวตนกับอ้นอีกต่อไปแล้ว แต่อ้นก็แค่เห็นหลังไวไวเท่านั้น เขาไม่อาจแยกได้ว่าใครกันที่มาเห็น

“ใครเหรอครับ” อ้นหันไปถามคุณแป้ง

“อย่าสนใจเลย” คุณแป้งตอบกลับอย่างไม่ยี่หระ ลมหายใจที่ถี่หอบค่อยๆดีขึ้น เธอเซพิงกับร่างเปลือยของอ้น อ้นรับร่างเธอไว้และกำลังจะเริ่มต่อ แต่คุณแป้งก็ผลักแผ่นอกเขาไว้

“พอก่อน” อ้นกระพริบตามองคุณแป้ง 

“ไหนว่าไม่สนใจไง แล้วจะหยุดทำไม” อ้นร้องถาม เขายังต้องการ นั่นก็เพราะไม่ใช่ร่างกายปกติของเขา เพราะเขาโด๊ปยามาเพื่อหล่อนคนนี้ นี่พึ่งจะจบไปแค่ครั้งเดียว ของเขามันยังโด่เด่แข็งกร้าวพร้อมรบอยู่เลย 

“คุณใหญ่กลับก่อนกำหนดนะ ฉันต้องไปแล้วและอีกอย่างขอยาส่วนที่เหลือของเธอด้วย” อ้นมุ่นคิ้ว

“โถ่วววว คุณแป้งครับ ผม...ผม” อ้นพูดพร้อมกอบกุมดุ้นทั้งดุ้นของเขาให้คุณแป้งได้เห็น 

คุณแป้งมองแต่ก็ไม่อาจเปลี่ยนใจเธอได้ คุณแป้งสวมเสื้อผ้าของตัวเองและไปหยิบกางเกงของอ้นเธอล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงก็เจอสิ่งที่เธอต้องการ

“ยานี้ใช้ได้เลย ครั้งหน้าเธอกินมันมาอีกนะ แต่ครั้งนี้ฉันผิดเอง” คุณแป้งหยิบกระเป๋าใบเล็กของตนและล้วงธนบัตรให้เขาปึกหนึ่ง อ้นแม้จะยังไม่สบายตัวแต่เมื่อเห็นค่าตอบแทนเขาก็ยิ้มออกมา รับเงินนั้นมาอย่างยินดี

“กลับไปช่วยตัวเองก่อนนะ” อ้นยิ้มรับคำ และเขาก็รีบแต่งตัว เดินแยกไปคนละทางกับคุณแป้ง เขาล้วงโทรศัพท์ของตัวเองออกมา

[ลูกโป่ง] เขาทักแชทไป 

[มีไร] ลูกโป่งทักกลับ

[อยู่กับเต้ป๊ะ]

[เออ] 

[กูค้างว๊ะ ช่วยหน่อยสิ เดี๋ยวให้สองพัน]

[เต้อยู่]

[ไล่มันไปที่อื่นสักพักสิ ไม่เอาเหรอสองพันได้ทั้งเงินได้ทั้งมันส์]

[ไอ้เต้ก็พึ่งเสร็จไป ยังเหนื่อยอยู่เลย]

[อีกครึ่งชั่วโมง ก็หายเหนื่อยแล้ว...ให้ไอ้เต้กลับหอมันไปเลย กูโด๊ปยามา ถูกปล่อยเคว้งกลางอากาศ] อ้นรู้จักลูกโป่งดี คนเคยขี่กันมาก่อน ลูกโป่งขยับโยกมาราธอนอย่างมันส์มากๆ แม่เนี่ยใช้ได้เลย แฟนเพื่อนก็แฟนเพื่อนเถอะ อ้นไม่แคร์เพราะแม่สาวก็ลับหลังแฟนกับเขาอยู่หลายครั้ง ถูกจังหวะถูกท่ากันดีจริงๆ

[เออ ได้ได้ แต่ขอเวลาสักชั่วโมงหน่อย เต้มันอยากให้โป่งใช้ปากกับมันก่อน รับปากมันไว้แล้ว แล้วจะให้แกซัดได้ทั้งคืนเลย]