เป็นห่วงและคิดถึง

1276 คำ

“ไม่สบายใจเหรอคะ” หนูนิดมองหญิงสาวที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับเธอที่มีท่าทางเหม่อลอยอย่างเห็นใจ ก่อนจะตัดสินใจเข้าไปทัก “เอ่อ ค่ะ” สามินีหันไปตอบคนที่เข้ามาทักเธอ ก่อนที่จะยิ้มให้บาง ๆ “เป็นห่วงพี่ปราบเหรอคะ” “!.. ค่ะ” สามินีนิ่งไปก่อนจะยอมรับออกมา เธอเป็นห่วงเขามาก ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นยังไงเกิดอะไรขึ้นบ้างเขาจะปลอดภัยไหม “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ พี่ปราบต้องปลอดภัยแน่นอน” “แต่นี่มันสามวันแล้วนะคะ” สามินีแย้ง แม้ว่าเธอจะย้ำกับตัวเองว่ายังไงซะเขาก็ปลอดภัย แต่ว่าก็อดเป็นห่วงเขาไม่ได้อยู่ดี ยิ่งเขาหายไปสามวันติดต่อไม่ได้แบบนี้เธอยิ่งเป็นห่วง ตั้งแต่วันที่ชายหนุ่มพาเธอมาบ้านเดชอนันต์ ตอนนี้ก็ล่วงเข้าสู่วันที่สามแล้ว ที่ชายหนุ่มไปปฏิบัติการจับกุมนายจอมพล เป็นสามวันที่เธอติดต่อเขาไม่ได้เลย! “ใจเย็นก่อนเถอะค่ะ หนูนิดเชื่อว่าพี่ปราบต้องกลับมาอย่างปลอดภัยในเร็ววันนี้แน่นอน” หนูนิดปลอบแม้ว่าเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม